انسولین گلولیزین / آشنایی با انواع داروهای تزریقی درمان دیابت

انسولین آسپارت (Novolog )، انسولین لیسپرو (Humalog ) و انسولین گلولیزین (Apidra )، انسولین های آنالوگ نامیده می شوند. زیرا ساختمان شیمیایی این انسولین ها، شکل تغییر یافته انسولین انسانی است. به گونه ای طرح ریزی شده اند تا سریع تر تاثیر کنند و اوج تاثیرشان از انسولین رگولار (معمولی) سریع تر باشد. این انسولین های ساختنی دارای عملکرد زمانی نزدیک به عملکرد انسولین طبیعی در بدن هستند . در نتیجه، این انسولین ها در پیشگیری از بالا رفتن گلوکز خون (هیپر گلیسمی) بعد از غذا خوردن مؤثرند و احتمال ایجاد هیپوگلیسمی با آنها کمتر است.

• انسولین گلولیزین به انگلیسی: Insulin_glulisine
• نام های تجاری: Apidra_SoloStar
• مصرف در بارداری: C
• طبقه بندی فارماکولوژیک: انسولین،سریع الاثر
• اشکال دارویی: قلم تزریقی 100unit/ml

موارد مصرف انسولین گلولیزین :

• دیابت ملیتوس تایپ 1و2
• کتواسیدوز دیابتیک

مکانیسم اثر:

انسولین با استفاده از گیرنده های اختصاصی موجود روی غشاء بر روی بافت های هدف برای تنظیم متابولیسم کربوهیدرات، پروتئین و چربی عمل می کند.

اندام های هدف برای انسولین عبارتند از:

کبد، ماهیچه اسکلتی و بافت چربی.

انسولین سنتز گلیکوژن کبدی را تحریک می کند. هم چنین سنتز کبدی اسیدهای چرب را افزایش می دهد .که به عنوان لیپوپروتئین ها به داخل گردش خون آزاد می شود. اثرات اسکلتی عضلانی انسولین شامل افزایش سنتز پروتئین و افزایش سنتز گلیکوژن است. در داخل بافت چربی، انسولین، پردازش لیپوپروتئین های گردش خون را تحریک می کند و اسیدهای چرب آزاد را تولید می نماید، سنتز تری گلیسیریدها و ذخیره سازی آنها در بافت چربی را تسهیل می کند. همچنین به طور مستقیم هیدرولیز تری گلیسیرید را مهار می کند. علاوه بر این، انسولین جذب سلولی اسیدهای آمینه را تحریک می کند و نفوذ پذیری سلولی را به چندین یون، از جمله پتاسیم، منیزیم و فسفات افزایش می دهد. با فعال شدن پمپ Na/K ATPase انسولین باعث افزایش حرکات داخل سلولی پتاسیم می شود.

عوارض جانبی:

• غدد درون ریز و متابولیک: هیپوگلیسمی شدید (1٪ تا 8٪، کودکان و نوجوانان، دیابت نوع 1: 16٪)
• دستگاه تنفس: نازوفارنژیت (8 تا 11 درصد)، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (7 تا 11 درصد)

تداخل دارویی:

• آلفا لیپوئیک اسید: ممکن است اثر هایپوگلیسمی آنتی دیابتیک ها را افزایش دهد.
• آندروژن (به جز دانازول): ممکن است اثر هایپوگلایسمی عوامل کاهش دهنده قند خون را افزایش دهد.
• بتابلاکرها: ممکن است اثر هایپوگلایسمی انسولین را افزایش دهد.