نقرس و چگونگی درمان بیماری

بیماری نقرس چیست؟

نقرس یک نوع شایع از آرتریت میباشد که ناشی از افزایش سطحِ اسید اوریک در جریان خون است و موجب درد شدید , تورم و سفتی عضلات میشود. همچنین معمولا حملات نقرس بدون هشدار میباشند و در اواسط شب رخ میدهند. اکثر افرادی که به نقرس مبتلا هستند میتوانند با استفاده از دارو یا استفاده از برخی درمان های خانگی بهبود یابند , داروها را میتوان برای درمان نقرس , جلوگیری از عود بیماری نقرس و یا حتی کاهش خطر ابتلا به عوارض نقرس مانند سنگ های کلیه مورد استفاده قرار داد.

داروهایی که معمولا برای درمان نقرس , مصرف میشوند شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی(NSAIDs) , کلشی سین یا کورتیکواستروئیدها میباشند که میتوانند باعث کاهش التهاب و درد در مفاصل شوند و در بیشتر موارد به صورت خوراکی مصرف میشوند.

داروها همچنین برای کاهش تولید اسیداوریک (مهارکننده های گزانتین اکسیداز مانند آلوپورینول) یا افزایش توانایی کلیه برای حذف اسیداوریک از بدن مورد استفاده قرار میگیرند.

علت ایجاد بیماری نقرس چیست؟

نقرس (هیپر اوریسمی) ناشی از اضافه شدن اسیداوریک در خون میباشد. به طور معمول اسیداوریک در خون حل میشود و از طریق کلیه ها از ادرار دفع میگردد اما اگر میزان تولید اسیداوریک بیش از حد باشد نمی تواند از بدن به طور کامل دفع شود و در نتیجه موجب التهاب و درد در مفاصل و بافت های اطراف آن میشود.

کدام عوامل خطر ابتلا به بیماری نقرس را افزایش میدهند؟

تعدادی از عوامل وجود دارند که میتوانند خطر ابتلا به نقرس (هیپر اوریسمی) را افزایش دهند.

جنسیت و سن: نقرس اغلب در مردان اتفاق می افتد و مردان در سن 30 تا 50 سالگی در برابر نقرس آسیب پذیرتر می باشند‌ , در صورتی که زنان پس از یائسگی اغلب علائم نقرس را تجربه میکنند.

ژنتیک و سابقه خانوادگی: افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها مبتلا به نقرس میباشد باید مراقبت های بیشتری داشته باشند.

داروها: برخی از داروها میتوانند سطح اسیداوریک را در بدن افزایش دهند این ها شامل , برخی از دیورتیک ها و داروهایی که حاوی سالیسیلات میباشند.

سایر مشکلات سلامتی: نارسایی کلیه و سایر مشکلات کلیوی میتواند توانایی بدن برای حذف موادزائد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و منجر به افزایش سطح اسیداوریک شوط. سایر شرایط مرتبط با نقرس عبارتند از: فشارخون بالا ‌, دیابت و اختلال در غده تیروئید.

رژیم غذایی نادرست: داشتن رژیم غذایی سرشاز از گوشت و غذاهای دریایی و نوشیدنی های شیرین شده با قند میوه(فروکتوز) باعث افزایش سطح اسیداوریک میشود که میتواند خطر ابتلا به نقرس را چند برابر افزایش دهد.

جراحی اخیر یا تروما: تجربیات جراحی اخیر یا تروما باعث افزایش خطر ابتلا به نقرس میشود.

علائم بیماری نقرس چیست؟

نقرس (هیپر اوریسمی) معمولا ناگهانی و بدون هشدار شروع میشود.
نشانه ی اصلی نقرس , درد شدید مفصلی است که به ناراحتی و قرمزی مفاصل می انجامد و اغلب بر مفاصل انگشت بزرگ پا تاثیر میگذارد اما گاهی میتواند بر مچ پا , زانو , آرنج , مچ دست و یا انگشتان دیگر تحت بگذارد.

عوارض جانبی بیماری نقرس چیست؟

در برخی موارد بیماری نقرس ( هیپر اوریسمی )میتواند به شرایط جدی تر تبدیل شود از جمله:

سنگ کلیه: اگر کریستال های اسیداوریک در دستگاه ادراری تجمع یابند میتوانند منجر به ایجاد سنگ کلیه شوند.

نقرس مجدد: هر چند نقرس در برخی از افراد به طور کامل درمان میشود اما در برخی دیگر ممکن است پس از مدتی عود پیدا کند و باعث آسیب تدریحی به مفاصل و بافت های اطراف آن شود البته باید بگوییم داروهایی وجود دارند که میتوانند به درمان نقرس و جلوگیری از نقرس مجدد کمک کنند.

نقرس پیشرفته: در صورتی که در درمان نقرس کوتاهی شود ممکن است باعث انباشته شدن کریستال های اسیداوریک زیر پوست در گره هایی به نام توفی (TOE-fi) شود که اغلب دردناک نیستند اما هنگام حملات نقرس میتوانند باعث تورم و ناراحتی شوند.

چه هنگام به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورتی که درد شدید و ناگهانی در مفاصل خود احساس کردید و یا احساس کردید همراه با این علائم , تب دارید حتما به پزشک مراجعه کنید زیرا همانطور که گفتیم در صورتی که در درمان نقرس , کوتاهی شود میتواند منجر به بدتر شدن درد و آسیب های مفصلی شود.

چگونه از ابتلا به بیماری نقرس جلوگیری کنیم؟

دستورالعمل های خانگی زیادی وجود دارند که میتوانند از شما در برابر عود مجدد نقرس محافظت کنند از جمله:

مصرف مایعات خود را افزایش دهید!
شما باید روزانه 2 تا 4 لیتر مایعات بنوشید زیرا نقش مهمی در جلوگیری از بیماری نقرس دارد.

از مصرف الکل اجتناب کنید!
الکل یکی از مواردی میباشد که میتواند به بدتر شدن علائم نقرس کمک کند.

مصرف گوشت ماهی و مرغ را محدود کنید!
افرادی که به میزان زیاد از گوشت ماهی و مرغ استفاده میکنند بیشتر احتمال دارد به نقرس مبتلا شوند.

وزن خود را به تعادل برسانید!
از دست دادن وزن ممکن است سطح اسیداوریک را در بدن کاهش دهد اما از روزه گرفتن یا کاهش سریع وزن جلوگیری کنید زیرا وزن باید به طور درست کاهش یابد تا تاثیر خود را نشان دهد.

چه آزمایش هایی برای تشخیص بیماری نقرس وجود دارد؟

آزمایش هایی برای تشخیص نقرس وجود دارند که به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد:

آزمایش خون:

پزشک شما ممکن است آزمایش خون را برای اندازه گیری سطح اسیداوریک و کراتینین در خون توصیه کند. دقت داشته باشید که نتیجه ای که از این آزمایش به دست می آید ممکن است گمراه کننده باشد زیرا برخی از افراد ممکن است سطح اسیداوریک بالایی داشته باشند اما هرگز نقرس را تجربه نکنند در حالی که برخی از افراد علائم و نشانه های نقرس را دارند اما سطح غیرطبیعی اسیداوریک را در خون ندارند.

سونوگرافی اسکلتی_عضلانی:

سونوگرافی اسکلتی_عضلانی میتواند کریستال های اورات را در یک مفصل نشان دهد که این تکنیک در اروپا بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد.

سی تی اسکن انرژی دوگانه:

سی تی اسکن انرژی دوگانه , نوعی تصویر برداری میباشند که میتواند حضور کریستال های اورات را در مفاصل , حتی زمانی که به شدت ملتهب نیست شناسایی کند. این آزمایش به این علت که هزینه ی زیادی را در بر میگیرد به طور گسترده در دسترس نیست.

درمان بیماری نقرس چگونه است و چگونه نقرس را درمان کنیم؟

درمان نقرس , معمولا به وسیله ی داروها میباشد و با توجه به شدت بیماری شما , داروها تجویز میشوند که این داروها میتوانند برای درمان حملات حاد و جلوگیری از حملات آینده نیز مورد استفاده قرار گیرند و همچنین این داروها میتوانند خطر ابتلا به عوارض ناشی از نقرس را کاهش دهند.

داروها برای درمان بیماری نقرس :

داروهای مورد استفاده برای درمان حملات حاد و جلوگیری از حملات آینده عبارتند از:

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی : شامل گزینه های بدون نسخه مانند: ایبوپروفن (Motrin IB , Advil , دیگران) و ناپروکسن سدیم (Aleve) , و همچنین NSAIDsهای نسخه های قوی تر مانند ایندومتاسین (Indocin)‌میباشد.

کلشی سین: پزشک شما ممکن است کلشی سین (Colcrys , Mitigare) را برای درمان نقرس پیشنهاد کند که میتواند به طور موثر درد را کاهش دهد , با این حال این دارو ممکن است عوارض جانبی از قبیل تهوع , استفراغ و اسهال را ایجاد کند.

کورتیکواستروئیدها: داروهای کورتیکواستروئید مانند داروی پردنیزولون میتوانند به درمان نقرس و کنترل درد کمک کنند. کورتیکواستروئیدها ممکن است به شکل قرص باشند و یا اینکه به مفصل تزریق شوند و به طور کلی فقط در افرادی مورد استفاده قرار میگیرند که نمی توانند NSAID یا کلشی سین را مصرف کنند. عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها ممکن است شامل تغییرات خلقی , افزایش سطح قند خون و افزایش فشارخون باشد.