کروم یک عنصر شیمیایی است که دارای عدد اتمی 24 است اما همچنین در فرم رژیمی – کروم سه گانه (کروم III) – که بدن می تواند برای فرآیندهای کلیدی استفاده کند. بحث در مورد نقش این عنصر در سلامت عمومی به خصوص در افراد سالم وجود دارد، اما کمبود کروم به طور واضحی روی کسانی که مبتلا به دیابت هستند، تاثیر می گذارد . کروم سه گانه تاثیر مستقیمی در سطح و فعالیت انسولین در بدن دارد که برای تنظیم سطح گلوکز ضروری است .
با توجه به کشور شما در آن، نیاز روزانه کروم ممکن است متفاوت باشد، اما محدوده عمومی بین 24 تا 45 میکروگرم در روز است که کمتر از مقادیر توصیه شده از چند دهه قبل است. همه اشکال کروم خوب نیستند و سمیت کروم زمانی می تواند رخ دهد که انواع دیگر مصرف شود مانند کروم VI. هنگام مصرف مکمل های کروم در رژیم باید توجه داشته باشید زیرا مصرف بیش از حد می تواند عوارض جانبی ناخواسته ای ایجاد کند.
علائم و نشانه های کمبود کروم :
یکی از نشانه های قابل توجهی از کمبود کروم ، افزایش شدید سطح اضطراب ، همراه با کاهش شدید انرژی است. ضعف عضلانی و یا نرخ آهسته رشد یا پیشرفت می تواند علائم اصلی در جوانان باشد. بدون کروم بدن کمتر قادر به تولید انسولین و همچنین تلاش برای تنظیم سطح هورمون استرس است . نوسانات رفتاری نیز یک نشانه رایج است.
علل کمبود کروم :
علل عمده کمبود کروم عبارتند از:
- فقدان این عنصر در غذای شما
جذب ضعیف
هنگامی که شما غذاهای مصرف می کنید که در درجه اول پردازش می شوند و یا بسیار تصفیه شده اند، مقدار خوبی از کروم بیوفیزیکی از دست خواهد رفت. بنابراین، خوردن غذاهای کامل و عدم تکیه بر غذاهای تصفیه شده می تواند راهی برای تثبیت سطح کروم باشد.
علاوه بر این، به همان اندازه که مسن تر می شوید، سخت تر است که کروم را از رژیم غذایی خود دریافت کنید، و خطر کمتری در این عنصر وجود دارد. استفاده از داروهای خاصی نظیر کورتیکواستروئیدها و آنتی اسیدها ، ممکن است نیاز بدن شما را به اندازه کروم به همان میزان که نیاز دارد، سخت کند.
منبع : organicfacts.net
