درمان بیماری هاسلامتی

سینوزیت دلایل و روش ها، درمان سینوزیت به روش های خانگی

سینوزیت یک التهاب رایج سینوس است، حفره هایی که مخاط را ایجاد می کنند که برای عبور از بینی مناسب است. می تواند حاد یا مزمن باشد و می تواند به علت ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها، آلرژی ها یا حتی واکنش های خود ایمنی ایجاد شود.

گرچه ناراحت و دردناک است، سینوزیت اغلب بدون مداخله پزشکی از بین می رود. با این حال، اگر علائم بیش از ۷ تا ۱۰ روز طول بکشد، یا اگر تب و یا سردرد بد باشد، باید پزشک خود را ببینید. در سال ۲۰۱۵، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) اشاره کرد که ۱۲٫۱ درصد از بزرگسالان مورد بررسی در ایالات متحده (ایالات متحده) در ۱۲ ماه گذشته سینوزیت تشخیص داده شده است.

حقایقی در مورد سینوزیت

افراد دارای چهار جفت سینوس در فضاهای خالی پشت استخوان های صورت هستند.
آلرژی، باکتری یا ویروس می تواند باعث التهاب سینوس ها یا سینوزیت شود.
معمولا بدون درمان بهبود می یابد، اما گاهی اوقات نیاز به مراقبت پزشکی است.
سینوزیت مزمن بیش از ۱۲ هفته طول می کشد.

سینوزیت چیست؟

سینوس یک فضای خالی است. انواع مختلفی از سینوس وجود دارد، اما سینوزیت بر سینوس های پارانازال، فضاهای پشت صورت که مربوط به حفره بینی می شود، تاثیر می گذارد.

سینوس های پارانازال همانند غضروف غشایی مخاطی دارند. آنها ترشح لایه ای به نام مخاط تولید می کنند. با عبور از بینی، آن را مرطوب نگه می دارد و تکه های ذرات خاک و میکروب ها را از بین می برد.

سینوزیت زمانی رخ می دهد که مخاط زیادی ایجاد می شود و سینوس ها ملتهب می شوند.

علائم

علایم و نشانه ها بسته به طول و شدت عفونت متفاوت است. اگر بیمار دارای دو یا چند مورد از علائم زیر و تخلیه بینی سبز یا زرد باشد، ممکن است با سینوزیت حاد مواجه شده باشد.
درد و فشار صورت
مسدود شده بینی
ترشحات بینی
کاهش حس بویایی
احتقان
سرفه کردن
در موارد پیشرفته تر، علائم زیر نیز ممکن است وجود داشته باشد:
تب
هالیتوز یا تنفس بد بو
خستگی
دندان درد
سردرد
اگر این علائم برای ۱۲ هفته یا بیشتر ادامه یابد، پزشک ممکن است سینوزیت مزمن را تشخیص دهد.
سینوزیت

علل

سینوزیت می تواند از عوامل مختلف ایجاد شود، اما این امر همیشه از سقوط مایع در سینوس ها می شود. این باعث رشد میکروب ها می شود.
ویروسها: در بزرگسالان، ۹۰ درصد موارد سینوزیت ناشی از یک ویروس است
باکتری: در بزرگسالان، ۱ مورد در ۱۰ مورد از طریق باکتری ایجاد می شود
آلاینده ها: مواد شیمیایی یا تحریک کننده ها در هوا می توانند باعث افزایش مخاط شوند
قارچها: سینوس ها به صورت قارچی در هوا واکنش نشان می دهند، مثل سینوزیت آلرژیک قارچی (AFS)، این در ایالات متحده نادر است.

عوامل خطر

موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به بیماری سینوزیت را افزایش دهد:
عفونت های دستگاه تنفسی قبلی مانند سرماخوردگی
پولیپ بینی
ایمنی ضعیف
یک واکنش آلرژیک به مواد مانند گرد و غبار، گرده، و موهای حیوانی
سپتوم استخوان و غضروف است که بینی را به دو بینی تقسیم می کند. هنگامی که این خم شدن به سمت یک یا از طریق آسیب یا رشد، می تواند منجر به عفونت های مکرر و التهاب شود.

تشخیص

پزشک یک معاینه فیزیکی را انجام می دهد و از بیمار در مورد علائم آنها سؤال می کند. این معمولا برای تشخیص کافی است.
پزشک ممکن است حفره بینی را با یک منبع نور یا یک دستگاه کوچک دستی با نور متصل به نام اتوسکوپ بررسی کند که می تواند برای بررسی گوش ها نیز مورد استفاده قرار گیرد.
اگر نشانه ها باقی بمانند، پزشک ممکن است یک فرد مبتلا به سینوزیت را به متخصص گوش، بینی و گلو (ENT) برای بررسی دقیق تر مراجعه کند. آنها ممکن است اندوسکوپ را به داخل بینی، یک لوله کوچک، نازک و انعطاف پذیر با نور و دوربین متصل کنند. این می تواند عکس های دقیق تر ارائه دهد.
در موارد سینوزیت مداوم یا شدید، ممکن است لازم باشد یک سیتی اسکن گرفته شود.

درمانهای خانگی

بدون نیاز به بازدید از یک پزشک، ممکن است موارد ضعیف یا مکرر سینوزیت را در خانه درمان کنید.
این داروها می توانند درد را کاهش دهند و سینوس ها را به حالت عادی منتقل کنند.
درمان های خانگی برای سینوزیت عبارتند از:
شستشوی بینی: شستشو سینوس، یا لاواژ سینوس شناخته شده است، این روش در خانه شامل شستشو و تمیز کردن بینی با آب نمک یا یک محلول سالین (saline solution) است.
کمپرس گرم: استفاده از کمپرس گرم به آرامی به مناطق آسیب دیده چهره می تواند برخی از تورم و ناراحتی را کاهش دهد.
داروهای مسکن: این می تواند علائم درد و تب را کاهش دهد.
بخور: در خانه، بخار از یک کاسه آب داغ، احتمالا با چند قطره منتول ضروری و یا روغن اوکالیپتوس، می تواند به رفع انسداد سینوس ها کمک کند. روغنهای ضروری نباید مستقیما اعمال شوند و یا فرو برده شوند.
قرص های ضد انعقاد و اسپری: این ممکن است تورم را کاهش دهد و سینوس ها را تخلیه کند. بیماران نباید بیش از ۳ روز از اسپری استفاده کنند.
استراحت: به طور منظم مایعات نوشیدن و استراحت علائم را کاهش می دهد.
یک پزشک یا داروساز می تواند درمورد این گزینه ها و نحوه استفاده از آنها شما را راهنمایی کند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا