بیماری سرخک ؛ علل و روش های درمانی این بیماری

سرخک یکی از بیماری هایی است که در اکثر کودکان صورت می گیرد. این بیماری به صورت دانه های سرخ رنگ روی پوست ایجاد می شود و باعث خارش شدید پوستی و التهاب سرخ رنگر خواهد شد.

کودکان امروزه کمتر به این بیماری دچار می شوند اما باید حتما واکسن سرخک برای آن ها تجویز شود. از سال ۱۹۶۳ که واکسن سرخک به دنیا معرفی شد، آمار مبتلایان به سرخک ۹۹% کاهش یافت..حتی بعد از ساخت واکسن، شیوع سرخک گاه به گاهی در کشورهایی که واکسناسیون عمومی نسبت به این بیماری را توصیه می کردند، دیده می شود. امروزه موارد کمتری از این بیماری سالانه گزارش می شود و اکثر آنها افرد و کودکانی هستند که نسبت به بیماری واکسینه نشده اند. بنا به گزارش سازمان جهانی بهداشت یا WHO سرخک هر ساله در سراسر دنیا ۳۰ تا ۴۰ میلیون نفر را مبتلا می کند و سبب مرگ ۰۰۰/۷۴۵ نفر می شود.

علل بروز بیماری سرخک چیست؟

سرخک نوعی بیماری کاملا مسری است که از ویروسی به نام پارامیکسوویروس به وجود می آید. پس از عطسه یا سرفه توسط کودکی که دچار این بیماری شده این ذرات برای دو ساعت در هوا یا روی سطح اجسام بصورت فعال باقی می مانند. کودکی که با این ذرات تماس داشته باشد، چه از طریق هوا یا اجسام، مبتلا خواهد شد.
اگر فرزند شما تا کنون واکسن سرخک نگرفته است یا به بیماری سرخک مبتلا نشده باشد در صورت تماس با فرد بیمار % شانس ابتلا به بیماری سرخک دارد. معمولا ۱۸ روز طول می کشد تا فرد بعد از اینکه در معرض تماس با ویروس قرار گرفت اولین علائم بیماری را نشان داد.
بیشترین احتمال سرایت ویروس را به دیگران از فرد مبتلا به ویروس سرخک، ۴ روز قبل از بیرون ریختن دانه ها و جوشها و چهار روز بعد از آن است.

نشانه های بیماری

تب، آب ریزش بینی، قرمزی چشم، التهاب پوستی از نشانه های اولیه سرخک است.
بعد از چند روز ممکن است یک دانه یا لکه که نشانه سرخک است در دهان او ظاهر شود که معمولا روی غشا مخاطی خط داخلی گونه دیده می شود. این نقاط به کوپلیک (koplik) معروفند، که نقاطی سفید و کوچک مثل دانه نمک یا شن کوچک هستند و یا بصورت برآمدگی قرمز رنگ بنظر می رسند.
بعد از دو روز بثورات پوستی سرخک بتدریج روی صورت و گردن بیمار ظاهر می شود و پشت بیمار را هم می گیرد سپس دانه های سرخک بازوها و دستها و در نهایت پاهای بیمار را فرا می گیرد.
دانه های سرخک در ابتدا بصورت لکه های قرمز و صاف هستند اما ممکن است بصورت یک برآمدگی کوچک در بیاید. همینطور که بثورات ظاهر می شوند تب نیز بالاتر می رود و گاهی اوقات تا ۴۰٫۵ درجه سانتیگراد هم می رسد. راشها ممکن است خارش دار شوند.
ممکن است تهوع، استفراغ، اسهال و تورم غدد لنفاوی در سرخک دیده شود. بروز سرفه در کودک مبتلا به سرخک می تواند بسیار ناراحت کننده باشد.
راشها حدود ۵ روز ادامه خواهند داشت و پس از این مدت به تدریج ناپدید می شوند. اما قبل از اینکه کاملا از بین بروند رنگ شان قهوه ای می شود. ترتیب از بین رفتن ضایعات پوستی در سرخک به همان ترتیبی که ظاهر شده اند، یعنی دانه هایی که ابتدا در صورت و بالاتنه ظاهر شده بودند قهوه ای شده و بعد از آن در قسمتهای دیگر بدن ضایعات تیره رنگ و پوسته پوسته شده و نهایتا می ریزند.

آیا سرخک عوارض دارد؟

اکثر کودکان سالم پس از ابتلا به بیماری سرخک، سلامت خود را بدون عوارض جدی باز می یابند. در ۳۰-۲۰% از موارد ابتلا به سرخک، عوارضی مثل اسهال و عفونت گوش دیده می شود.
پنومونی، مننژیت، آنسفالیت (عفونت مغز) و عوارض جدی تر مغزی- اگر چه بسیار نادر هستند – اما در بعضی موارد دیده می شوند.
عوارض معمولا در بچه های کمتر از ۵ سال و بالغین بیشتر از ۲۰ سال دیده می شود.

کودکان در یک سالگی می‌توانند واکسن MMR بگیرد. این واکسن ۹۵% از بیماری‌های سرخک، سرخجه و اوریون جلوگیری می‌کند.

در سال اول زندگی، سیستم ایمنی او آنقدر کامل نیست که در مقابل ویروس واکسینه شده، واکنش کامل نشان دهد. در طول این زمان آنتی بادی‌هایی که فرزندتان در بدو تولد از شما دریافت کرده است او را در مقابل بیماری محافظت خواهد کرد.