از هر جنبه‌ای به تاخیر انداختن فرزندآوری نگاه کنیم یک آفتی وجود دارد و باید افراد بعد از ازدواج در یک زمان معقولی فرزنددار شوند و این مسئله به سن والدین نیز بستگی دارد و اگر زوج‌ها در سنین بالا هستند نباید از فرزندآوری جلوگیری کنند ولی اگر در سنین 22 سالگی هستند می‌توان یکی، دو سال فرزندآوری را به تاخیر انداخت.با توجه به اهمیت بارداری در زمان مناسب برای خانواده و برای پیشگیری و کاهش مشکلات ناشی از تاخیر در فرزند آوری این موارد زیر را مد نظر قرار دهید.
توصیه های لازم تاخیر در فرزند آوری عبارتند از :
- خانم هایی که تولد فرزند خود را ه تاخیر می اندازند. در خطر ناباروری هستند. و توان باروری در خانم ها از سن 35 سالگی به طور مشخص کاهش پیدا می کند.
- در زوجینی که به مدت یک سال خواهان فرزند بوده و نزدیکی منظم بدون استفاده از روش پیشگیری از بارداری داشته اند. و باردار نشده اند.بایستی بررسی از نظر ناباروری صورت گیرد.
- در خانم بالاتر از 35 سال، این بررسی باید بعد از 6 ماه صورت بگیرد.
- زوجین باید آگاهی داشته باشند . که با افزایش سن آقایان ، کیفیت نطفه ی مرد و توان باروری کاهش و خطر اختلالات ژنتیکی افزایش می یابد.
- تاخیر در فرزند آوری با عوارض بارداری و زایمان همراه است . و خانواده هایی که در سنین بالا اقدام به فرزند آوری می کنند. باید به این مسائل دقت داشته باشند. و از مراقبت های لازم برخوردار شوند.
- هر فردی در که در سنین باروری است . بایستی در زمینه ی عوارض بارداری ناشی از بالا رفتن آگاه باشد. تا آگاهانه در زمینه زمان فرزند آوری تصمیم بگیرد.
بی‌فرزندی ممکن است نتیجه ناباروری و عدم توانایی زوجین برای فرزندآوری باشد. همچنین ممکن است به عنوان فرایندی از انتخاب افراد برای نداشتن فرزند و عمدتا در سطوحی از توسعه اقتصادی و اجتماعی رخ دهند. در این حالت فرض می‌شود که زنان قابلیت باروری دارند، اما به سمت تولید مثل متمایل نمی‌شوند. در شرایطی کنونی بی‌فرزندی در میان زنان ازدواج کرده بیشتر از طریق عوامل انتخابی، افزایش می‌یابد. مخصوصا اگر درصد بی‌فرزندی به بیش از ۱۰ درصد زوجین برسد، احتمالا نتیجه بی‌فرزندی انتخابی و یا ناشی از قرار گرفتن در معرض تماس جنسی نامنظم است.
