انسولین یک هورمون است که توسط بدن ساخته می شود.انسولین سطح گلوکز خون را پایین می آورد. انسولین رگولار شکل کوتاه اثرانسولین است.انسولین رگولار در درمان دیابت بکار می رود.
- انسولین رگولار به انگلیسی: Insulin_regular
- نام های تجاری: Humulin_R, Novolin_R
- مصرف در بارداری:B
- طبقه بندی فارماکولوژیک: انسولین،سریع الاثر
- اشکال دارویی: ویال تزریقی 100IU/ml
موارد مصرف انسولین رگولار :
- دیابت ملیتوس: بیماران دیابتی که در روز به انسولین نیاز دارند.
- ریکاوری اندام cadaveric
- دیابت بارداری
- وضعیت هایپر اسمولار هایپر گلایسمی
- کتواسیدوز دیابتیک(Off_label)
مکانیسم اثر:
انسولین با استفاده از گیرنده های اختصاصی موجود روی غشاء بر روی بافت های هدف برای تنظیم متابولیسم کربوهیدرات، پروتئین و چربی عمل می کند.
اندام های هدف برای انسولین عبارتند از:
- کبد
- ماهیچه اسکلتی
- بافت چربی.
انسولین سنتز گلیکوژن کبدی را تحریک می کند. هم چنین سنتز کبدی اسیدهای چرب را افزایش می دهد. که به عنوان لیپوپروتئین ها به داخل گردش خون آزاد می شود. اثرات اسکلتی عضلانی انسولین شامل افزایش سنتز پروتئین و افزایش سنتز گلیکوژن است. در داخل بافت چربی، انسولین، پردازش لیپوپروتئین های گردش خون را تحریک می کند و اسیدهای چرب آزاد را تولید می نماید.
سنتز تری گلیسیریدها و ذخیره سازی آنها در بافت چربی را تسهیل می کند. همچنین به طور مستقیم هیدرولیز تری گلیسیرید را مهار می کند. علاوه بر این، انسولین جذب سلولی اسیدهای آمینه را تحریک می کند و نفوذ پذیری سلولی را به چندین یون، از جمله پتاسیم، منیزیم و فسفات افزایش می دهد. با فعال شدن پمپ Na/K ATPase انسولین باعث افزایش حرکات داخل سلولی پتاسیم می شود.
عوارض جانبی:
- قلبی عروقی: ادم محیطی
- درماتولوژی: اریتما در محل تزریق، خارش در محل تزریق
- غدد درون ریز و متابولیک: هیپوگلیسمی، هیپوکالمی، افزایش وزن
- آنافیلاکسی،تهیپرتروفی در محل تزریق، لیپوآتروفی در محل تزریق
تداخل دارویی:
- آلفا لیپوئیک اسید: ممکن است اثر هیپوگلیسمی آنتی دیابتیک ها را افزایش دهد.
- آندروژن (به جز دانازول): ممکن است اثر هیپوگلیسمی عوامل کاهش دهنده قند خون را افزایش دهد.
- بتابلاکرها: ممکن است اثر هیپوگلیسمی انسولین را افزایش
