نشانه های رایج کمبود ویتامین B12

ویتامین B12 کبالالین نامیده می شود، برای تولید گلبول های قرمز ضروری است و نقش مهمی در حفظ سلامتی سلول های عصبی و تشکیل مواد ژنتیکی دارد. این ویتامین محلول در آب موجود در غذاهای خاصی است: گوشت، ماهی، محصولات شیری و تخم مرغ. سبزیجات به تنهایی یک منبع مناسب ویتامین هستند.

علائم اولیه کمبود ویتامین B12 شامل سرگیجه و خستگی است. کمبود درمان می تواند منجر به کم خونی و آسیب به سیستم عصبی شود. تزریق داخل عضلانی ویتامین بر اساس بیشتر برنامه های درمانی صورت می گیرد.

علل کمبود ویتامین B12 :

کمبود ویتامین B12 اغلب ناشی از فقدان عامل درونی است – ماده ای که در معده تولید می شود که برای جذب ویتامینB12 از غذا ضروری است. هنگامی که فاکتور در معرض نبود، ویتامین B12 قادر به جذب نیست و بنابراین نمی تواند توسط بدن مورد استفاده قرار گیرد. کم خونی پرخطر یکی از شرایطی است که تولید فاکتور درونی آن مختل می شود. این یک علت اصلی کمبود ویتامینB12 است.

علل دیگر کمبود ویتامین B12 عبارتند از:

رژیم غذایی ناقص در غذاهای غنی از ویتامین B12 – به ویژه در گیاهخواران که هیچ محصول حیوانی، گوشت، ماهی، شیر، تخم مرغ، کره، پنیر و دیگر محصولات لبنی (وگان) نمی خورند.

جذب نادرست یا استفاده از ویتامینB12 به دلیل اختلالات معده مانند بیماری سلیاک ، التهاب معده (گاستریت) یا نارسایی لوزالمعده جذب ناکافی می تواند پس از عمل جراحی معده و روده و همچنین در بیماری های التهابی روده مانند بیماری کرون رخ دهد.

مصرف الکل سنگین و اختلالات مادرزادی نادر از علل دیگر کمبود ویتامینB12 هستند.

علائم کمبود ویتامین B12 :

علائم اولیه کمبود ویتامینB12 می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سرماخوردگی
  تنگی نفس
  خستگی
  کم خونی
  مشکلات شنوایی

اگر کمبود ویتامینB12 درمان نشود، می تواند باعث آسیب های پیشرفته ای به سیستم عصبی، به خصوص اعصاب خارج از مغز و نخاع شود. وقتی که نخاع درگیر است، اولین علائم عبارتند از: مشکل در ارتعاش در پاها، از دست دادن حس موقعیت و از دست دادن هماهنگی عضلات (آتاکسی).

سایر علائم کمبود ویتامین B12 درمان نشده عبارتند از:

• کاهش وزن
  طحال و کبد بزرگ (hepatosplenomegaly)
  افسردگی خفیف و سردرگمی
  احساسات، تغییر شخصیت و خلق و خوی
  تحریک پذیری
  آسیب به عصب بینایی

درمان :

هنگامی که کمبود ویتامین B12 تشخیص داده شد ، علت کمبود آن باید یافت شود. یک آزمایش که جذب ویتامین B12 را اندازه گیری می کند (آزمایش شیلینگ) برای کمک به تشخیص علت زمینه ای استفاده می شود.

در اغلب موارد در کمبود ویتامینB12 ، تزریق داخل عضلانی ویتامین B12 (سیانکوبالامین) توصیه می شود. برای شروع، تزریق منظم 1000 میکروگرم معمولا هر هفته برای 4-6 هفته انجام می شود.

تزریق باعث علت کمبود آن نمی شود و بسته به علت اصلی، ممکن است لازم باشد تزریق B12 را برای زندگی ادامه دهد. معمولا توصیه می شود که دوز نگهدارنده 1000 میکروگرم هر سه ماه یکبار مصرف شود.

توصیه می شود که وگان ها مکمل های ویتامین B12 یا ویتامینB12 غنی شده از مخمر تغذیه کنند. اگر کمبود آهن نیز وجود داشته باشد، ممکن است مکمل های آهن خوراکی تجویز شود.

عوارض جانبی مکمل ویتامینB12 :

اثرات جانبی ناشی از مکمل های ویتامین B12 نادر است. حساسیت (آنافیلاکسی) فوق العاده نادر است و ممکن است شامل تورم، خارش و شوک باشد. دوزهای بسیار بالایی از ویتامینB12 ممکن است گاهی باعث آکنه شود. دیگر عوارض جانبی غیر معمول شامل بثورات پوستی، فلاشینگ، حالت تهوع، سرگیجه و آریتمی قلبی است.

منبع : www.southerncross.co.nz