معمولاً عمل سزارین در شرایطی اتفاق می‌افتد که امکان تولد نوزاد به‌صورت طبیعی وجود ندارد. در ادامه به‌صورت مفصل این شرایط را برایتان شرح می‌دهیم. و با اقدامات قبل از سزارین و در حین عمل آشنا می‌شویم.
عمل سزارین چیست؟
به دنیا آوردن کودک به‌وسیله‌ی عمل جراحی را سزارین می‌گویند. در بعضی از موارد سزارین از قبل برنامه‌ریزی می‌شود، اما گاهی به‌صورت اورژانسی اتفاق می‌افتد. مثلاً ممکن است مادر یا فرزند در شرایط خطرناکی باشند.
با توجه به مطالعات، در آمریکا در سال ۲۰۱۵ ، ۳۲ درصد زنان آمریکایی بچه‌ی خود را به‌وسیله‌ی سزارین به دنیا آوردند.
چرا عمل سزارین اتفاق می‌افتد؟
اگر مادر و جنین دریکی از شرایط زیر باشند، با توجه به تشخیص پزشک عمل سزارین به او پیشنهاد می‌شود:
• مادر پیش‌ازاین بیش از یک‌بار عمل سزارین را تجربه کرده باشد، زایمان طبیعی خطرناک است و ممکن است موجب آسیب رحم شود. اگر مادری قبلاً فقط یک عمل سزارین داشته و آن‌هم از نوع برش افقی رحم ، برای زایمان طبیعی مشکلی ندارد.
• قبلاً مادر عمل‌های دیگری روی رحم خود تجربه کرده باشد،عمل‌هایی مثل جراحی فی بروم رحم
• مادر چند قله باردار باشد. (البته با توجه به شرایط جنین و مادر دوقلوها را هم می‌شود طبیعی به دنیا آورد)
• بچه‌های تپل و سنگین بهتر است به‌صورت سزارین به دنیا بیایند.
• اگر مادر در زایمان‌های قبلی خود با مشکل خاصی روبه‌رو شده باشد.
• بچه در رحم برعکس یا نامتعارف قرارگرفته باشد.
• جفت سرراهی مانع از طبیعی متولد شدن نوزاد شود.
• مادر دچار انسداد دهانه‌ی رحم شده باشد (مثلاً وجود فیبروئید‌ها موجب این مشکل شده باشد)
• نقص یا مشکلی همچون اختلال طناب عصبی باز در جنین
• مادر مبتلابه ویروس اچ آی وی باشد.
سزارین پیش‌بینی‌نشده چه موقع لازم می‌شود؟
گاهی قرار است نوزاد به‌طور طبیعی متولد شود اما ناگهان پزشک تصمیم به عمل سزارین می‌گیرد. دلیل این اتفاق می‌تواند موارد زیر باشد:
• اگر مادر دچار بیماری‌هایی مانند تب‌خال دستگاه تناسلی شود، طبیعی به دنیا آوردن خطرناک بوده و سزارین ممکن است مانع از آلوده شدن نوزاد شود.
• اگر گردن رحم مادر بزرگ نشود یا کودک در کانال رحم حرکت نکند یا روش‌های دیگر جوابگو نباشند، سزارین انجام می‌شود.
سزارین اورژانسی چه موقع لازم می‌شود؟
موارد زیر می‌توانند باعث این کار شوند:
• اگر ضربان قلب نوزاد به‌صورت غیرطبیعی و خطرناک باشد.
• اگر برای جنین فروافتادگی بند ناف اتفاق بیفتد. در این حالت امکان دارد که اکسیژن نوزاد قطع شود.
• اگر مشکل دکولمان جفت (جدا شدن ناگهانی جفت از رحم) اتفاق بیفتد.
• اگر مادری قبلاً عمل سزارین داشته و قصد دارد نوزاد بعدی را به شکل زایمان طبیعی به دنیا بیاورد و در حین زایمان امکان آسیب‌دیدگی شدید رحم ایجاد شود.
اقدامات قبل از عمل سزارین :
• اولین اقدام دکتر شرایط را برای مادر توضیح می‌دهد و علت سزارین را برای او بازگو می‌کند بعدازآن فرمی به مادر داده می‌شود که باید آن را پر کند. اگر مشاور ماما باشد، مادر به یک جراح معرفی می‌شود تا تصمیم نهایی گرفته شود.
• متخصص بیهوشی در این شرایط اقدامات لازم را انجام می‌دهد. البته امروزه کمتر نیازی به بیهوشی کامل وجود دارد، در حالت عادی معمولاً از بی‌حسی استفاده می‌شود و دارو‌های دیگری هم تجویز می‌شود تا مادر در زمان تولد نوزادش هوشیار باشد.
• در زمان عمل، لوله‌ای وارد مجاری ادرار می‌شود تا ادرار را خارج کند،و بعد از اقدامات لازم مادر به اتاق عمل فرستاده می‌شود.
• برای پیشگیری از تهوع، نوعی مایع ضد اسید به مادر داده می‌شود.
• آنتی‌بیوتیک‌های وریدی به مادر تزریق می‌شود تا امکان ابتلای او به عفونت‌ها را کاهش دهد.
• در حین عمل، صفحه‌ای رو‌به‌روی صورت مادر قرار می‌گیرد تا او قادر به دیدن فرایند جراحی نباشد.
عمل سزارین چگونه انجام می‌شود؟
عمل سزارین این‌گونه است که بعد از بی‌حسی یا بیهوشی، جراح برشی افقی در ناحیه‌ی شکم ایجاد می‌کند و با برش لایه‌های زیرین، به رحم می‌رسد.
وقتی پزشک به عضله‌های شکم می‌رسد، آن‌ها را کنار می‌زند تا به رحم برسد. به‌طورمعمول برش رحم، به‌صورت افقی و در قسمت زیرین آن اتفاق می‌افتد. اما شاید در شرایط ویژه، مانند زمان‌هایی که نوزاد هنوز بالغ نشده است، این برش به‌صورت عمودی زده می‌شود.
سپس پزشک نوزاد را خارج می‌کند و بند نافش را می‌برد، سپس مادر می‌تواند چند لحظه فرزندش را ببیند. سپس نوزاد معاینه شده و دکتر رحم و شکم مادر را بخیه می‌زند. بعدازآن اینکه پرستار لباس‌های نوزاد را پوشاند، کودک را به پدر تحویل می‌دهد و مادر می‌تواند فرزندش را ببیند.
منبع: babycenter
