بیماری آرتریت عفونی ؛ علل، علائم و روش های درمانی

بیماری آرتریت عفونی یکی از انواع عفونت های مفصلی است. آرتریت عفونی ممکن است نتیجه آلودگی در طی عمل جراحی بر روی مفصل باشد. دکتر ممکن است مایع  مفصل آلوده را برداشته و پاتوژن آن را بررسی کند

رشد و تکثیر هر گونه عفونت و باکتری در مفاصل می تواند باعث به وجود آمدن آرتریت شود و در صورت عدم درمان مناسب و به موقع میتواند موجب بروز عوارض خطرناک شود.

روش های درمان آرتریت عفونی

اکثر بیماری های عفونی با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند و آرتریت عفونی نیز که طبق نظر ارتوپد درمان شده، یکی از این بیماری ها خوهد بود

در ابتدا پزشک ارتوپد دو آنتی بیوتیک قوی را که فکر می کند بیشترین اثر را داشته باشد به بیمار تزریق می کند. این تصمیم گیری بر اساس سن بیمار است چون در هر سنی میکروب های خاصی شیوع بیشتری در ایجاد عفونت مفصل دارند. مطالعات قبلی پزشکان نشان داده است که در هر سنی چه میکروبی شایعتر است و آن میکروب ها به چه آنتی بیوتیک هایی حساس ترند.

پس از چند روز که نتیجه کشت میکروبی مایع مفصلی مشخص شد پزشک با اطمینان خواهد دانست که عامل مولد عفونت چه میکروبی است. همچنین آزمایشگاه بر روی کشت میکروبی آزمایش هایی به عمل میاورد که به آن آنتی بیوگرام میگویند. در این آزمایشات میکروب های کشت داده شده را در مجاورت آنتی بیوتیک های متفاوتی قرار میدهند تا ببینند میکروب مورد نظر به چه آنتی بیوتیک هایی حساس و به کدامیک مقاوم است.

پزشک معالج از این اطلاعات استفاده میکند تا بهترین و موثرترین آنتی بیوتیک را برای ادامه درمان بیمار مبتلا به عفونت مفصل انتخاب کند. آنتی بیوتیک حتما باید بصورت تزریقی داده شود ولی پس از چند هفته میتوان از آنتی بیوتیک های خوراکی برای ادامه درمان استفاده کرد.

مدت درمان آرتریت چقدر است؟

مدت درمان عفونت مفصل باید طولانی و در حد چند هفته باشد تا عفونت ریشه کن شود. پزشک معالج با درنظر گرفتن پاسخ درمانی بیمار و تغییراتی که در شدت علائم بالینی بیمار و آزمایشات خونی ایجاد میشود طول مدت درمان با آنتی بیوتیک را مشخص میکند.

پایه دوم درمان عفونت مفصل عمل جراحی است. چرک جمع شده در مفصل باید بصورت اورژانس از آن خارج شود. این کار در غالب اوقات بوسیله عمل جراحی انجام میشود. پوست و عضلات و کپسول مفصلی شکاف داده شده و مفصل باز میشود. تمام چرک از درون مفصل خارج شده و داخل مفصل با مقادیر زیادی سرم شسته میشود. در پایان عمل لوله ای در درون مفصل گذاشته میشود که از آن خارج شده و در بیرون بدن به محفظه های پلاستیکی متصل میشود. این لوله تا چند روز در مفصل باقی مانده تا باقیمانده ترشحات عفونی از مفصل خارج شوند.

گاهی اوقات این عمل جراحی را می توان در مفاصل سطحی مانند زانو با کمک آرتروسکوپ انجام داد ولی در مفاصل عمقی مانند شانه یا مفصل ران باید حتما از عمل جراحی استفاده کرد.

پایه سوم درمان عفونت مفصل بیحرکت کردن مفصل است. این بیحرکتی با استفاده از آتل یا کشش پوستی انجام میشود.

پس از فروکش کردن نسبی علائم بیمار حرکات مفصل شروع میشود تا دچار خشکی و محدودیت حرکت نشود.

عوارض این بیماری

مهمترین عوارض عفونت مفصل عبارتند از