ادم، تورم ناشی از مایع بیش از حد در بافت بدن است. معمولا در مچ پا و پاها اتفاق می افتد، اما می تواند در قسمت های دیگر بدن رخ دهد.
این وضعیت اغلب به علت نارسایی احتقانی قلب رخ می دهد. همچنین می تواند نتیجه دارو، بارداری یا یک بیماری دیگر مانند بیماری کلیوی یا سیروز کبد باشد.
مجموعه ای از شرایط – نارسایی احتقانی قلب و ریه، کبد، کلیه، و بیماری های تیروئید می تواند منجر به ادم شود. همچنین می تواند توسط داروها برای کنترل فشار خون یا یک واکنش آلرژیک ایجاد شود.
نشانه های بیماری ادم
- تورم یا پف کردن بافت مستقیما زیر پوست، به ویژه در پاها یا بازوها
- احساس سنگینی در پاها
- پوست براق یا کشش
- سفت شدن یا گرم شدن پوست در نزدیکی تورم
- دشوار ی حرکت
- افزایش حجم شکمی
اگر هر کدام از این علائم را دارید، قرار ملاقات را برای دیدن دکتر خود قرار دهید. با این حال، اگر باردار هستید، به همراه ضعف نفس، دشواری تنفس یا درد قفسه سینه، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
ارتباط ادم با نارسایی احتقانی قلب
وقتی کسی نارسایی قلبی را تجربه می کند، یک یا هر دو بطن قلب، توانایی پمپاژ خون را به طور موثر از دست می دهند. سپس خون می تواند در مچ پا و پاها، که منجر به تورم یا ادم می شود، پشت کند.
همچنین باعث ایجاد تورم در شکم می شود و بعضی اوقات می تواند باعث ایجاد مایع در ریه ها شود، که به نام ادم ریوی نامیده میشود. ادم ریوی ممکن است منجر به تنگی نفس شود. ادم ریه می تواند تهدید کننده زندگی باشد. فردی که ادم را با تنگی نفس تجربه می کند، باید یک پزشک را در زمان مناسب ببیند.
ادم می تواند نتیجه تعدادی از شرایط بهداشتی دیگر باشد.
نارسایی مزمن این عملکرد نامناسب دریچه ها در پا می تواند منجر به تورم پا شود. در افراد مبتلا به این بیماری، رگها مشکلی در انتقال خون کافی به پاها ندارند و سپس به قلب باز می گردند، بنابراین در پاها جمع می شوند. افزایش فشار موجب می شود که مایع از رگ های خونی و به بافت اطراف تحت فشار قرار گیرد و منجر به ادم شود.
در بیماری کلیه نیز می تواند رخ دهد زیرا بیماری منجر به مایع و سدیم اضافی در سیستم گردش خون می شود که در نتیجه باعث ایجاد فشار در رگ های خونی می شود و منجر به تورم می شود. بیماری کلیه می تواند باعث ایجاد ادم در مناطق مختلف شود.
آسیب کلیه سندرم نفروتیک هنگامی رخ می دهد که عروق خونی فیلتر کردن کلیه در کلیه ها به درستی کار نمی کنند و اجازه می دهد که پروتئین در ادرار وارد شود. این موجب کاهش سطح پروتئین در خون می شود که می تواند منجر به تجمع مایع و ادم شود.
سیروز کبدی زخم بافت کبدی، می تواند منجر به ادم شکمی شود. این اتفاق باعث کمبود پروتئین در کبد می شود که می تواند منجر به افزایش فشار خون در رگ های خونی و مایع در داخل شکم شود.
شرایط ریفی شدید شرایطی مانند امفسما ، در صورتی که فشار در ریه ها و قلب بیش از حد بالا باشد می تواند منجر به ادم شود.
عوارض ناشی از ادم
اگر درمان نشده باقی بماند، ادم می تواند عوارض متعددی ایجاد کند:
- تورم دردناک
- سفتی، سختی
- سختی راه رفتن
- کشش، پوست خارش دار
- زخم های پوستی با افزایش خطر ابتلا به عفونت در ناحیه آسیب دیده
- گردش خون کاهش مییابد.
درمان و نکات بازیابی
موارد خفیف ادم معمولا به طور خود به خود درمان میشوند، به خصوص اگر شما تنظیمات خاصی از شیوه زندگی را انجام دهید. موارد شدیدتر ممکن است با دیورتیک ها درمان شوند (داروهایی که بدن شما را از ادرار خارج می کند). اگر ناشی از یک وضعیت سلامت عمومی مانند نارسایی قلبی باشد، مدیریت بلند مدت باید بر درمان وضعیت زمینه تمرکز کند.
اصلاحات شیوه زندگی
ورزش و حرکت عضلات در بخشی از بدن که تحت تاثیر ادم، بخصوص پاها قرار می گیرد، می تواند مایع اضافی را به قلب بازگرداند. در مورد تمریناتی که برای شما مناسب است، با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.
ماساژ درمانی در اطراف ناحیه آسیب دیده به سمت قلب، ممکن است باعث تحریک مایع اضافی در خارج از منطقه شود.
مصرف بیش از حد نمک می تواند باعث افزایش مایع و افزایش تورم شود. در مورد بهترین راه برای محدود کردن مصرف سدیم در رژیم غذایی، با دکتر خود صحبت کنید.
