همه افراد شاید تجربه وزوز گوش را داشته باشند ولی این مسئله زمانی حائز اهمیت بوده که وزوز گوش ادامه یابد و توجه به این نکته ضروری ست که باید حتماً این موضوع توسط پزشکان و شنوایی سنجان بررسی و ارتباط آن با کاهش شنوایی مشخص شود و در واقع انجام تست شنوایی ضرورت دارد چرا که ممکن است یک اختلال شنوایی سبب بروز این مشکل شده باشد.
همه افراد شاید تجربه وزوز گوش را داشته باشند ولی این مسئله زمانی حائز اهمیت بوده که وزوز گوش ادامه یابد و توجه به این نکته ضروری ست که باید حتماً این موضوع توسط پزشکان و شنوایی سنجان بررسی و ارتباط آن با کاهش شنوایی مشخص شود و در واقع انجام تست شنوایی ضرورت دارد چرا که ممکن است یک اختلال شنوایی سبب بروز این مشکل شده باشد. وزوز گوش بعضی مواقع قابل پیشگیری است . و نکته مهم مراجعه به پزشک در روزهای اول ابتلا به این عارضه می باشد.
علائم وزوز گوش
صدایی مانند زنگ
صدای سوت
صدای کلیک
غرش
همهمه
فشفشک در یک یا هر دو گوش
دلایل ظهور وزوز گوش
.1کاهش شنوایی
2.لابیرنتیس
.3بیماری منیر
.4اوتیت میانی یا خارجی
.5اتواسکلرز (تصلب گوش)
.6مسمومیت گوش
.7انسداد مسیر خروج موم گوش
8.آنوریسم ( یا برخی تومورهای مغزی)
9.جسم خارجی در گوش
.10برخی داروها (آنتی بیوتیکها، مدرها و غیره)
.11فشار خون بالا یا پایین
.12ترومای سر
.13کم خونی
.14کمکاری یا پرکاری تیروئید
15.آلرژیها
سرگیجه
افرادی که دچار سرگیجه هستند، احساس می کنند که خود آنها و یا محیط اطرافشان در حال حرکت است. این احساس کاذب اغلب همراه با یک احساس چرخش بوده و ممکن است همراه با تهوع و گاهی اوقات استفراغ شدید باشد. سرگیجه ممکن است بر اثر اختلال در عضو تعادلی که در گوش داخلی قرار دارد، در عصبی که گوش داخلی را به مغز متصل می کند و یا در قسمتهایی از مغزکه مربوط به تعادل بدن می باشد رخ دهد. به ندرت ممکن است سرگیجه نشانه ای از وجود یک بیماری زمینه ای جدی باشد.
سرگیجه اغلب بطور ناگهانی ایجاد شده و ممکن است از چند دقیقه تا چند روز بطور متناوب یا مداوم طول بکشد. این وضعیت می تواند خیلی ناراحت کننده بوده و در موارد شدید تر ممکن است راه رفتن و یا حتی نشستن را غیرممکن کند. در اکثر موارد، سرگیجه بطور خود بخود از بین می رود و یا اینکه بعد از درمان علت ایجاد کننده آن، رفع می گردد.
۸۰ درصد سرگیجهها ریشه در شنوایی افراد دارد و زمانی که فرد دچار سرگیجه میشود حتما باید آزمایش شنوایی از آن صورت گیرد. البته موضوع سرگیجه در زنان به دلیل تغییرات هورمونی و ضعف بدنی بیشتر است.
سندروم منیر
سندروم منییر یکی از شایعترین علل سرگیجه و وزوز گوش میباشد که با سرگیجه های تکرار شونده، وزوز گوش و کاهش شنوایی حسی – عصبی و احساس پری و افزایش فشار در گوش، تظاهر مییابد. این بیماری، بیماری گوش داخلی است که در آن افزایش فشار مایع اندولنف را داریم. بیشترین شیوع در ۴۰ تا ۶۰ سالگی است. حملات سرگیجه حداقل بیست دقیقه طول میکشد و اغلب با تهوع و استفراغ توام است.
علل بروز سندروم منیر
این بیماری ناشناخته است، اما ممکن است با هیدروپس اندولنفاتیک مرتبط باشد.
علائم بیماری منیر
– سرگیجه با دورههای تکرارشونده سرگیجه بطور ناگهانی و غیر قابل پیش بینی، ناتوانکننده، به مدت چند دقیقه تا چند ساعت و معمولا کمتر از ۲۴ ساعت طول میکشد.
– کاهش شنوایی، به ویژه در اوایل شروع بیماری بصورت نوسانی است، سرانجام بسیاری از بیماران، درجاتی از کاهش شنوایی را تجربه میکند.
– وزوزگوش (میتواند با حس نجوا، زنگزنگ، همهمه وغرش باشد)
– احساس پری و فشار در گوش
پیرگوشی
نوعی افت شنوایی است که به تدریج با بالا رفتن سن در بیشتر افراد ایجاد می شود. کم شنوایی در سنین سالمندی ضایعه شایعی است. بسیاری از افراد بالای 50 سال متوجه می شوند که شنیدن صداهای آرام یا صداهای زیر برایشان مشکل شده است و گاهی اوقات صحبت کردن و فهمیدن حرفهای دیگران بخصوص اگر یک صدای زمینه ای دیگری مثل موسیقی هم وجود داشته باشد، برایشان سخت شده است. بعد از چند سال ممکن است، شنیدن هم صداهای زیر و هم صداهای بم برای این افراد مشکل شود. این کاهش تدریجی شنوایی را اصطلاحأ پیرگوشی (presbyacusis) می نامند.
از هر 5 نفری که در سنین 50 تا 60 سالگی قرار دارند، یک نفر و از هر 3 نفری که در سنین 60 تا 70 سالگی قرار دارند، یک نفر به پیرگوشی مبتلا می شود. نیمی از افراد بالای 70 سال، دچار پیرگوشی هستند. این وضعیت در مردها شایع تر بوده و در بعضی خانواده ها بیشتر دیده می شود.
همچنین، حدود 35- 30 درصد بزرگسالان در سنین 65 و 75 سالگی دچار کم شنوایی اند. تخمین زده می شود که 50-40 درصد افراد بالای 75 سال، شنوایی شان افت کرده است.
علائم پیرگوشی
علائم بروز پیرگوشی به تدریج و در طی چند سال ظاهر می شود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
–
1.انگار دیگران به صورت نجوا یا زمزمه صحبت می کنند. (کاهش شنوایی )
2.افتراق اصوات “زیر”مانند(س) و (ش) برای آنان سخت است.
3.درک محاورات به ویژه در صورت وجود اصوات زمینه ای، مشکل است.
4.شنیدن صدای مردان از صدای زیر زنانه برایشان راحت تر است.
5.برخی اصوات آزاردهنده یا خیلی بلند به نظر می آیند.
6.ممکن است دچار وزوز گوش (صدای زنگ، غرش یا هیس هیس در یک یا هر دو گوش) هم باشند.
روشهای درمانی وزوز گوش
چنانچه وزوز گوش در ارتباط با یک بیماری یا عارضهی خاص باشد، پزشک میتواند در جهت درمان این عارضه اقدام نماید برای مثال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- پاکسازی موم گوش. پاکسازی و تخلیهی موم تجمع یافته در گوش میتواند علائم وزوز گوش را کاهش دهد.
- درمان عارضههای عروقی. عارضههای عروقی ممکن است نیازمند دارو، عمل جراحی و یا دیگر روشهای درمانی باشند.
- تغییر داروهای مورداستفاده.چنانچه داروهای مورداستفادهی شما علت وزوز گوش هستند، ممکن است پزشک به شما توصیه کند تا میزان آن را کم کرده و یا استفاده از آن را متوقف کنید. همچنین ممکن است پزشک داروی شما را به داروی دیگری تغییر دهد.
کاهش وزوز گوش
گاهی، صدای سفید میتواند به قطع وزوز گوش کمک کرده و تحمل آن را آسانتر کند. ممکن است پزشک به شما توصیه کند تا از یک دستگاه الکترونیکی برای کاهش وزوز گوش استفاده کنید. :
- دستگاه تولید صدای سفید: این دستگاهها که صداهای محیطی شبیهسازیشده مانند صدای باران و یا امواج دریا را تولید میکنند، معمولاً یک روش درمانی کارآمد برای وزوز گوش هستند. میتوانید به هنگام خواب از این دستگاه در بالش خود استفاده کنید تا به خوابیدن شما کمک کند. پنکه، رطوبت ساز، رطوبتگیر و دستگاههای تهویهی هوا در اتاقخواب نیز میتوانند به شما کمک کنند تا به هنگام شب، وزوز درونی گوش را کمتر بشنوید.
- سمعک: این وسایل درصورتیکه شما علاوه بر وزوز به مشکلات شنوایی نیز دچار هستید، میتوانند بسیار کارآمد باشند.
- دستگاههای پوششدهندهی صدا: این دستگاهها در درون گوش قرار گرفته و شبیه به سمعک میباشند. این دستگاهها صداهای سفید ممتدی را ایجاد میکنند که میتواند علائم وزوز گوش را سرکوب کند.
- بازآموزی برای وزوز گوش: میتوان از دستگاههای خاصی استفاده کرد که صداهایی با فرکانسهای مشخص تولید میکنند که پوشانندهی وزوز گوش میباشد. با گذشت زمان شما با استفاده از این روش به وزوز گوش عادت کرده و دیگر بر روی آن تمرکز نخواهید کرد. برای بازآموزی معمولاً باید تحت مشاوره نیز قرار بگیرید.
درمان های دارویی
داروها نمیتوانند بصورت کامل وزوز گوش را درمان کنند ولی در برخی از موارد میتوان با کمک دارو، شدت و عوارض این عارضه را کاهش داد.
برخی از داروهای موجود عبارتاند از:
- داروهای ضدافسردگی سه حلقهای (مانند آمیتریپتیلین و نورتریپتیلین) در مواردی اثر گذار هستند . بااینحال این داروها معمولاً تنها برای موارد شدید وزوز گوش تجویز میشوند چراکه ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی آزاردهندهای مانند خشکی دهان، تار شدن دید، یبوست و مشکلات قلبی شوند.
- آلپرازولام (نیراوام، زنکس) میتواند در کاهش علائم وزوز گوش مؤثر باشد ولی عوارض جانبی این دارو عبارتاند از سرگیجه و حالت تهوع. همچنین این دارو میتواند اعتیادآور باشد.
عمل جراحی
برای درمان وزوز گوش شامل روشهای تخریبی، نورکتومی، استاپدکتومی و تیمپانوسیمپاتکتومی میباشد. روشهای ترانس لابیرنتین برای برداشتن تومورهای عصب شنوایی و قسمت قسمت کردن عصب هشتم برای از بین بردن سرگیجه، مشابه با عمل بریدن عصب هشتم بهعنوان یک عمل جراحی برای درمان وزوز گوش میباشند. تومورهای عصب شنوایی که معمولاً باعث وزوز در یکی از گوشها میشوند، در بیشتر مواقع تحت عمل جراحی قرار نمیگیرند چون رشد آنها بسیار کند بوده و در بسیاری از موارد رشد نمیکنند.