اختلال دو قطبی چگونه به وجود می آید؟ بررسی علائم ، روش تشخیص و درمان آن

بررسی علائم اختلال دو قطبی، تشخیص و درمان

اختلال دو قطبی که به عنوان بیماری افسردگی مانیک نیز نامیده می شود یک اختلال مغزی است که باعث تغییرات غیرمعمول در حالت خلقی، انرژی، سطح فعالیت و توانایی انجام کارهای روزمره می شود. چهار نوع اساسی اختلال دو قطبی وجود دارد که همه آنها شامل تغییرات واضح در حالت خلقی، انرژی و فعالیت است. این روحیه از دوره های بسیار “بالا”، “به وجد آمده” و “انرژی” (که به عنوان قسمت های مانیک خوانده می شود) تا دوره های بسیار غم انگیز، “پایین” یا “ناامید” (شناخته شده به عنوان قسمت افسردگی) می باشد. دوره های کمتر مانیک به عنوان قسمت های هیپوتیوتیک شناخته می شوند.

انواع اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی یک که با قسمت های مانیک که حداقل ۷ روز طول می کشد تعریف شده است، یا علائم مانیکی که بسیار شدید هستند و نیاز به مراقبت در بیمارستان به صورت فوری دارد. معمولا، هنگامی که فرد دچار افسردگی می شود، حداقل ۲ هفته طول می کشد.  افسردگی با ویژگی های ترکیبی (دارای علائم افسردگی و علائم مانیک به صورت همزمان) نیز ممکن اتفاق بیافتد.

اختلال دو قطبی دو که توسط یک الگوی افسردگی و قسمت های هیپومانیا، اما نه قسمت های مانیک کامل که در بالا شرح داده شده است، تعریف می شود.

اختلال سیکلوتیوم (سیکلوتیما نیز نامیده می شود) – توسط دوره های متعدد نشانه های هیپومانیا و نیز دوره های متعدد نشانه های افسردگی حداقل ۲ سال (۱ سال در کودکان و نوجوانان) تعریف شده است. با این حال، داشتن این علائم لزوما تشخیصی برای یک قسمت هیپومانیا و یک قسمت افسردگی نیست.

دیگر مشخصه های دو قطبی و اختلالات مرتبط با آن مشخص شده توسط علائم اختلال دو قطبی است که با سه دسته ذکر شده در بالا مطابقت ندارد.

علائم و نشانه ها

افراد مبتلا به اختلال دو قطبی تجربه دوره ای از احساسات غیر معمول شدید، تغییرات در الگوهای خواب و سطح فعالیت و رفتار های غیر معمول را دارند. این دوره های متمایز “حالت خلقی” نامیده می شود. قسمت های ذهنی به شدت با روحیه و رفتارهایی که برای فرد معمول است متفاوت است. تغییرات شدید در انرژی، فعالیت و خواب همراه با قسمت های خلق و خوی همراه است.

افرادی که دارای حالت مانیک هستند ممکن است:

احساس بسیار “بالا”، “زیاد”، و یا وجد زیاد داشته باشند

انرژی زیادی داشته باشند

سطوح فعالیت خود را افزایش داده اند

احساس تلاطم دارند

مشکل خوابیدن دارند

فعال تر از معمول هستند

در مورد بسیاری از چیزهای مختلف خیلی سریع صحبت می کنند

مضطرب، تحریک پذیر یا حساس هستند

احساس می کنند که افکار آنها خیلی سریع از ذهنشان می روند

فکر می کنند می توانند در یک زمان کارهای زیادی انجام دهند

کارهای خطرناکی مثل خرج کردن پول زیاد یا داشتن روابط جنسی بی پروا دارند

افراد مبتلا به افسردگی ممکن است:

احساس ناراحتی بسیار، دلتنگی، تهی بودن یا ناامیدی دارند

انرژی بسیار کمی دارند

سطوح فعالیت کاهش یافته است

در خوابیدن مشکل دارند، ممکن است بیش از حد کم یا زیاد بخوابند

احساس می کنند که آنها نمی توانند از هر چیزی لذت ببرند

احساس نگرانی و تهی بودن می کنند

مشکلی در تمرکز دارند

چیزهای زیادی را فراموش می کنند

بیش از حد یا خیلی کم غذا می خورند

احساس خستگی یا “کم بودن سرعت”خود را دارند

در مورد مرگ و یا خودکشی فکر می کنند

تشخیص اختلال دو قطبی

تشخیص درست و درمان به افراد مبتلا به اختلال دو قطبی کمک می کند و موجب زندگی سالم و سازنده می شود. صحبت کردن با پزشک یا سایر متخصصین بهداشت روانی مجاز اولین گام برای هر کسی است که فکر می کند ممکن است اختلال دو قطبی داشته باشد. دکتر می تواند یک معاینه فیزیکی را انجام دهد تا شرایط دیگر را رد کند. اگر مشکلات ناشی از بیماری های دیگر نیست، پزشک ممکن است ارزیابی سلامت روان را انجام دهد یا ارجاع به یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده مانند یک روانپزشک، که در تشخیص و درمان اختلال دو قطبی با تجربه است، انجام دهد.

درمان اختلال دو قطبی

درمان به بسیاری از افراد کمک می کند – حتی کسانی که از شدت های شدید اختلال دو قطبی برخوردار هستند – کنترل بیشتری بر تغییرات خلق و خواسته های خود و دیگر علائم دو قطبی داشته باشند. یک برنامه درمان موثر معمولا ترکیبی از دارو و روان درمانی است . اختلال دو قطبی یک بیماری مادام العمر است. قسمت های شیدایی و افسردگی معمولا در طول زمان وجود دارند. درمان طولانی مدت، به کنترل این علائم کمک می کند.

داروها

انواع مختلف داروها می توانند به کنترل علائم اختلال دو قطبی کمک کنند. داروهایی که معمولا برای درمان اختلال دو قطبی استفاده می شود عبارتند از:

• تثبیت کننده حالت
• ضد روانپریشی غیرطبیعی
• داروهای ضد افسردگی

هر کسی که دارو مصرف می کند باید:

– برای درک خطرات و مزایای دارو با پزشک یا داروساز صحبت کند

-هر مشکلی در مورد عوارض جانبی دارو را به پزشک گزارش دهد. ممکن است پزشک دوز دارو را تغییر داده یا یک داروی دیگر را امتحان کند.

-برای قطع دارو حتما با پزشک صحبت کنید . ناگهان متوقف کردن یک دارو ممکن است منجر به “بازگشت” یا بدتر شدن نشانه های اختلال دو قطبی شود و باعث اثرات بالقوه خطرناک نیز بشود.

روان درمانی

در صورت همراهی با دارو، روان درمانی می تواند یک درمان موثر برای اختلال دو قطبی باشد. که می تواند حمایت، آموزش و هدایت افراد مبتلا به اختلال دو قطبی و خانواده های آنان را فراهم کند.

برخی از درمان های روان درمانی که برای درمان اختلال دو قطبی مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT)

درمان خانوادگی متمرکز

درمان های بین فردی و اجتماعی

آموزش روانی

گزینه های دیگر درمان

داروهای خواب: افراد مبتلا به اختلال دو قطبی که مشکل بد خوابی دارند معمولا متوجه می شوند که درمان مفید است. با این حال، اگر بی خوابی بهبودی نداشته باشد، پزشک ممکن است تغییر در داروها تجویز کند. کند. اگر مشکل ادامه پیدا کند، پزشک ممکن است آرام بخش یا سایر داروهای خواب را تجویز کند.

مکمل ها: تحقیقات زیادی در مورد مکمل های گیاهی و طبیعی و نحوه بروز اختلال دو قطبی انجام نشده است.

مهم است که یک پزشک در مورد تمام داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و مکملهای مصرفی دقت کند. بعضی از داروها و مکملهای همراه با هم ممکن است باعث اثرات ناخواسته یا خطرناکی شوند.

داشتن یک نمودار زندگی: حتی با درمان مناسب، تغییرات خلقی می تواند رخ دهد. درمان موثرتر زمانی است که  یک بیمار و دکتر با هم کار کنند و به طور آشکار درباره نگرانی ها و انتخاب ها صحبت کنند. نگه داشتن یک نمودار زندگی که نشانه علائم خلق و خوی روزانه، درمان، الگوهای خواب و حوادث زندگی است، می تواند به بیماران و پزشکان کمک کند تا بهترین روش درمان اختلال دو قطبی را داشته باشند.

 

منبع: nimh