آرتروز و عوامل ایجاد آن چیست؟ بررسی انواع و درمان های دارویی و غیر دارویی

علت و نوع آرتروز چیست؟

آرتریت یا آرتروز به معنای التهاب مفصلی است، اما این واژه برای توصیف ۲۰۰ موردی که بر مفصل، بافتهایی که مفصل و دیگر بافتهای همبند را تحت تأثیر قرار می دهند استفاده می شود. شایعترین نوع آرتروز، استئوآرتروز است. دیگر موارد شایع روماتیسمی مربوط به آرتروز عبارتند از نقرس، فیبرومیالژیا و آرتروز روماتوئید (RA).

علائم آرتروز شامل درد، سفتی و تورم در یک یا چند مفصل می شود. علائم می توانند به تدریج یا ناگهانی ایجاد شوند. برخی از شرایط روحی نیز می توانند سیستم ایمنی بدن و ارگان های مختلف بدن را درگیر کنند.

برخی از اشکال آرتروز، مانند آرتروز روماتوئید و لوپوس (SLE)، می توانند بر اندام های مختلف بدن تاثیر بگذارند و علایم گسترده ای را ایجاد کنند.

بنا بر اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)،برای ۵۴٫۴ میلیون فرد بزرگسال در ایالات متحده تشخیص برخی از انواع آرتروز داده شده است. از این تعداد، ۲۳٫۷ میلیون نفر فعالیت خود را تا حدودی محدود کرده اند.

آرتروز در بین بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر شایع تر است اما می تواند در افراد مختلفی از جمله کودکان نیز دیده شود.

حقایقی در مورد آرتروز

-این بیماری می تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند و توانایی فرد برای انجام کارهای روزمره را مختل کند.

-فعالیت بدنی اثر مثبت بر آرتروز دارد و می تواند درد، عملکرد و سلامت روان را بهبود بخشد.

-عوامل موثر در ایجاد آرتروز شامل آسیب، متابولیسم غیر طبیعی، ژنتیک، عفونت ها و اختلال عملکرد سیستم ایمنی بدن است.

-درمان به منظور کنترل درد، به حداقل رساندن آسیب های مفصلی، و بهبود و یا حفظ کیفیت زندگی است. این درمان شامل داروها، درمان های فیزیکی و آموزش و حمایت از بیمار می باشد.

درمان آرتروز

درمان آرتروز به منظور کنترل درد، به حداقل رساندن آسیب های مفصلی، بهبود و یا حفظ عملکرد و کیفیت زندگی است.

طیف وسیعی از داروها و استراتژی های شیوه زندگی می توانند به این هدف دست یابند و از آسیب های بیشتر در برابر مفاصل محافظت کنند.

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

-داروها

-درمان های غیر دارویی

-درمان فیزیکی و شغلی

-آموزش و حمایت از بیمار

-کاهش وزن

-جراحی مفصل آسیب دیده

داروی انواع غیر التهابی

انواع غیر التهابی آرتروز، مانند استئوآرتریت، اغلب با داروهای کاهش درد، فعالیت بدنی، کاهش وزن در صورت داشتن اضافه وزن و آموزش خودمراقبتی درمان می شوند.

این درمان ها همچنین برای انواع آرتروز التهابی مانند RA و داروهای ضد التهابی مانند کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (داروهای ضد التهابی)، داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) و داروهای نسبتا جدید شناخته شده به عنوان داروهای بیولوژیک به کار می رود.

داروها به نوع آرتروز بستگی دارد. داروهای رایج عبارتند از:

ضد درد: این داروها باعث کاهش درد می شود اما بر التهاب اثر ندارد. نمونه هایی از آن شامل استامینوفن (تیلنول)، ترامادول (Ultram) و مواد مخدر حاوی اکسید کتون ، یا هیدروکودون ، هستند.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: این داروها باعث کاهش درد و التهاب می شود. داروهای ضد اضطراب شامل ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم  هستند. برخی از این داروها به عنوان کرم ها یا ژل ها  هستند که می توانند به مفاصل خاصی تزریق شوند.

داروهای ضد روماتیسمی تغییر دهنده بیماری (DMARDs): در این درمان هدف آهسته یا متوقف کردن سیستم ایمنی بدن از حمله به مفاصل است. مثلا متوترکسات (ترکسال) و هیدروکسی کلروکین.

کورتیکواستروئیدها: پردنیزون و کورتیزون باعث کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی بدن می شوند.

رژیم غذایی در آرتروز

غذاهایی وجود دارد که برای افراد مبتلا به آرتروز ممکن است خودداری از مصرف آن مفید باشد:

سبزیجاتی مانند گوجه فرنگی حاوی یک ماده شیمیایی به نام سولانیون است که دربرخی از مطالعات با درد آرتریت مرتبط هستند.  بعضی از افراد نیز کاهش اجابت مزاج با مصرف سبزیجات یخ زده را گزارش داده اند.

خود مدیریتی آرتروز

خودمراقبتی علائم آرتروز نیز مهم است.

استراتژی های کلیدی خود مدیریتی عبارتند از:

داشتن فعالیت جسمی

دستیابی به وزن سالم و حفظ آن

بررسی منظم توسط پزشک

حفاظت از مفاصل از استرس غیر ضروری

هفت عادت که می تواند به فردی که مبتلا به آرتروز می شود کمک کند تا وضعیت خود را مدیریت کند:

سازماندهی: پیگیری علائم، سطوح درد، داروها و عوارض جانبی احتمالی برای مشاوره با پزشک خود را دنبال کند.

مدیریت درد و خستگی: یک رژیم دارویی را می توان برای مدیریت درد با داروها ترکیب کرد. یادگیری مدیریت خستگی کلید زندگی راحت با آرتروز است.

فعالیت بدنی: ورزش برای مدیریت آرتروز و سلامت کلی مفید است.

فعالیت متعادل با استراحت: علاوه بر فعال بودن فرد، استراحت نیز هنگامی که بیماری فرد فعال است، بسیار مهم است.

داشتن یک رژیم سالم: رژیم غذایی متعادل می تواند به فرد در دستیابی به وزن سالم و کنترل التهاب کمک کند. اجتناب از غذاهای تصفیه شده، فرآوری شده و مواد غذایی تولید شده از پروتئین التهابی حیوانات و انتخاب تمام مواد غذایی ای که دارای آنتی اکسیدان های بالایی هستند و خواص ضد التهابی دارند.

بهبود خواب: خواب ضعیف می تواند درد آرتروز و خستگی را تشدید کند. فرد مراحل بهبود خواب را انجام دهد تا بتوانید به راحتی بخوابد و استراحت کند. اجتناب از کافئین و تمرین شدید در شب کمک کننده است.

مراقبت از مفاصل: راهنمایی برای حفاظت از مفاصل، استفاده از اتصالات قوی تر و بزرگتر به عنوان دستگیره در هنگام باز کردن درها، استفاده از چندین مفصل برای پخش کردن وزن یک شی از جمله استفاده از کوله پشتی و گرفتن کیسه های خرید در دست،  توصیه می شود.

منبع: medicalnewstoday