بیماری بهجت یا سندرم بهجت یک وضعیت نادری است که به علت التهاب رگ های خونی و بافت ها ایجاد می شود. تأیید تشخیص بیماری بهجت می تواند دشوار باشد زیرا علائم آنقدر وسیع و عام هستند که می توان آن را با بیماری های دیگر به اشتباه گرفت.
علائم–بیماری بهجت :
بیماری بهجت می تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند، اما برای فردی که تمام شرایط را در یک زمان داشته باشد، نادر است.
علائم اصلی بیماری بهجت در زیر آمده است .
- تقریبا همه افراد مبتلا به بیماری بهجت زخم دهان را تجربه می کنند.
- زخم های تناسلی عود کننده نیز علائم رایج بیماری است.
- ضایعات پوستی ممکن است در بیماری رخ دهد .
- درد، سفتی، تورم، گرما و حساسیت مفاصل
- التهاب چشم یکی دیگر از علائم بیماری است که در حدود نیمی از موارد اتفاق می افتد.
- پوست به آسیب یا تحریک حساس میشود.
- باعث التهاب معده و روده می شود.
- التهاب عروق خونی مرتبط با بیماری بهجت گاهی اوقات سبب ایجاد لخته خون می شود.
- لخته شدن خون می تواند فشار داخل جمجمه شما را افزایش دهد.
- التهاب سیستم عصبی مرکزی (CNS)جدی ترین نشانه های مرتبط با بیماری بهجت است.
تشخیص :
تست قطعی وجود ندارد که بتواند برای تشخیص بیماری بهجت استفاده شود.
برای بررسی علائم وضعیت، ممکن است چندین آزمایش لازم باشد، از جمله:
- آزمایش خون
- آزمایش ادرار
- اسکن، مانند اشعه ایکس ، سی تی اسکن یا یک MRI
- بیوپسی پوست
- یک تست پچری – که شامل تکان دادن پوست شما با یک سوزن است تا ببینید آیا یک نقطه خاص قرمز در روز یا دو روز دیگر ظاهر می شود؟ افرادی که مبتلا به بیماری بهجت هستند اغلب دارای پوست حساس هستند.
دستورالعمل های فعلی تشخیص بیماری معمولا با اطمینان انجام می شود. اگر شما حداقل سه مورد را در طول 12 ماه گذشته تجربه کرده اید و حداقل دو مورد از علائم زیر را دارید:
- زخم های تناسلی
- التهاب چشم
- ضایعات پوست (هر گونه رشد غیر طبیعی یا ناهنجاری هایی که روی پوست ایجاد می شود)
- پوست حساس
علل :
علت بیماری بهجت ناشناخته است، گرچه اکثر متخصصان معتقدند که این یک بیماری التهابی است.
یک وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن – برای دفاع طبیعی بدن علیه عفونت و بیماری – به اشتباه به بافت سالم حمله می کند.
در موارد بیماری بهجت، تصور می شود که سیستم ایمنی به اشتباه به عروق خونی حمله می کند.
درمان :
هیچ درمان برای بیماری بهجت وجود ندارد، اما اغلب ممکن است علائم را با داروهایی که التهاب را در قسمت های آسیب دیده کاهش می دهند کنترل کنند.
این داروها عبارتند از:
- کورتیکواستروئیدها – داروهای ضد التهابی قوی
- داروهایی که فعالیت سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهند.
- درمان های بیولوژیک – داروهایی که فرآیندهای بیولوژیکی را در روند التهاب قرار می دهند.
تیم مراقبت های بهداشتی شما بسته به علائم شما یک برنامه درمان مخصوص برای شما ایجاد میکند.
مترجم یک دکتر
منبع : nhs.uk