یکی از داروی های مسدودکننده‌های بتا، آتنولول است.. این دارو به‌وسیله‌ی مسدود کردن فعالیت مواد شیمیایی طبیعی خاصی در بدن مانند اپی‌نفرین روی قلب و رگ‌های خونی شما عمل می‌کند. این اثر، ضربان قلب، فشار خون و فشار وارده روی قلب را کاهش می‌دهد و باعث پیشگیری از انواع سکته قلبی می شود.
مصرف آتنولول
آتنولول به‌تنهایی یا به همراه داروهای دیگر برای درمان فشار خون بالا (بیماری فشار خون) به‌کار می‌رود. پایین آوردن فشار خون به پیشگیری از سکته مغزی، حملات قلبی و مشکلات کلیوی کمک می‌کند. این دارو برای درمان درد قفسه‌ی سینه (آنژین صدری) و به‌منظور بهبود بقاء پس از یک حمله‌ی قلبی نیز به‌کار می‌رود.
نحوه‌ی استفاده از دارو آتنولول
این دارو را بر طبق دستور پزشک، با غذا یا بدون غذا مصرف کنید – معمولا ۱ تا ۲ بار در روز.
آب سیب و آب پرتقال ممکن است مانع جذب کامل آتنولول توسط بدن شما شوند. بهتر است تا ۴ ساعت پس از مصرف آتنولول از نوشیدن آب سیب/ پرتقال اجتناب کنید، مگر آنکه پزشک یا داروسازتان چیز دیگری به شما گفته باشد.
دوز مصرف دارو براساس وضعیت پزشکی و میزان پاسخ‌دهی بدن‌تان به دارو مشخص می‌شود.
برای آنکه حداکثر بهره را از مصرف این دارو ببرید، باید از آن به‌طور منظم استفاده کنید. برای آنکه مصرف آن را فراموش نکنید، هر روز در یک زمان مشخص از دارو استفاده کنید. مهم است که مصرف دارو را قطع نکنید، حتی اگر حس می‌کنید که حال‌تان خوب است. اکثر افراد مبتلا به فشار خون بالا احساس بیماری نمی‌کنند.
اگر این محصول برای درد قفسه‌ی سینه به‌کار می‌رود، باید به‌طور منظم مصرف شود تا موثر باشد. یعنی نباید صبر کنید تا درد قفسه‌ی سینه‌تان شروع شود و سپس از آن استفاده کنید. در چنین شرایطی برای تسکین درد قفسه‌ی سینه بر طبق دستور پزشک‌تان از داروهای دیگری مانند نیتروگلیسیرین که زیر زبان گذاشته می‌شود، استفاده نمایید.
ممکن است ۱ تا ۲ هفته طول بکشد تا اثر این دارو به‌طور کامل ظاهر شود. اگر بعد از این مدت وضعیت‌تان بهتر نشد یا حتی بدتر شد، به عنوان مثال اگر ارقام فشار خون‌تان بالا ماند یا افزایش یافت یا اگر به دفعات بیشتری دچار درد قفسه‌ی سینه شدید، به پزشک مراجعه کنید.
عوارض جانبی
سرگیجه، سبکی سر، خستگی و تهوع ممکن است اتفاق بیفتد. اگر هر کدام از این موارد ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، فورا با داروساز یا پزشک‌تان تماس بگیرید.
برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، در هنگام برخاستن از وضعیت نشسته یا درازکش به‌آرامی بلند شوید.
این دارو ممکن است جریان خون به دست‌ها و پاها را کاهش دهد و باعث سرد شدن آنها شود. سیگار کشیدن می‌تواند این وضعیت را بدتر کند. برای اجتناب از این عارضه‌ی جانبی، لباس گرم بپوشید و دخانیات مصرف نکنید.
به یاد داشته باشید که پزشک‌تان به این علت داروی فوق را برای شما تجویز کرده است که تشخیص داده فایده‌ی مصرف آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی که این دارو را مصرف می‌کنند، هیچ گونه عوارض جانبی جدی ندارند.
اگر هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی برای شما اتفاق افتاد، بلافاصله با پزشک‌تان تماس بگیرید: ضربان قلب بسیار آهسته، سرگیجه‌ی شدید، غش کردن، دشواری در تنفس، آبی شدن انگشتان دست یا پا، تغییرات روحی و خلقی (مانند سردرگمی، نوسانات خلقی و افسردگی).
اگرچه این دارو ممکن است برای درمان نارسایی قلبی به‌کار رود، اما برخی از افراد در موارد نادر، علائم جدیدی از نارسایی قلبی را تجربه می‌کنند یا علائم قبلی‌شان شدیدتر می‌شود. اگر هر یک از این عوارض جانبی نادر اما جدی را تجربه کردید، بلافاصله به پزشک‌تان اطلاع دهید: تنگی نفس، ورم کردن پا/ مچ پا، خستگی غیرمعمول، افزایش وزن غیرعادی/ ناگهانی.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال اگر متوجه‌ی هر یک از علائم زیر شدید، فورا به دنبال کمک پزشکی بروید: راش، خارش/ تورم (مخصوصا در صورت/ زبان/ گلو)،
سرگیجه‌ی شدید، اِشکال در تنفس.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه‌ی تأثیرگذاری داروها را تغییر دهند یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مقاله از راستینه شامل تمام تداخلات دارویی احتمالی نمی‌باشد.
لیستی از تمام داروهای مصرفی‌تان (ازجمله داروهای نسخه‌ای و غیرنسخه‌ای و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید. بدون تأیید پزشک‌تان مصرف هیچ دارویی را قطع یا شروع نکنید یا دوز آن را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از: دولاسترون، فینگولیمود.
برخی محصولات دارای مواد تشکیل‌دهنده‌ای هستند که می‌تواند ضربان قلب یا فشار خون شما را بالا ببرد یا نارسایی قلبی‌تان را بدتر کند. به داروسازتان بگویید که از چه محصولاتی استفاده می‌کنید و از او بپرسید که نحوه‌ی مصرف درست آنها چگونه است (به‌خصوص داروهای سرفه و سرماخوردگی، قرص‌های لاغری یا NSAIDs مانند ایبوپروفن/ ناپروکسن).
منبع: یک دکتر
