مشکل شب ادراری باعث شرم و استرس در کودک می‌شود و گاهی باعث مشکلاتی میان والدین نیز می‌شود. اصلی ترین وظیفه‌ی والدین، حمایت از کودک است. آن‌ها باید به او اطمینان خاطر بدهند که همراهش هستند و از سرزنش و تنبیه جدا بپرهیزند. درمان‌های زیادی برای بی‌اختیاری ادراری اولیه وجود دارد.
جهت درمان بی‌اختیاری ادراری کودکان، روش‌های گوناگونی وجود دارد: از درمان‌های خانگی تا دارو و برای کودکانی که مشکلات تشریحی دارند، گاهی عمل جراحی تجویز می‌شود.
بررسی عوامل و شرایط روحی و پزشکی پنهان
در صورت وجود، شناسایی و درمان علت اساسی و ریشه‌ای شب‌ادراری
برنامه ریزی برای چگونگی و زمان درمان
درمان شب ادراری برای کودکان زیر ۵ سال لازم نیست، معمولاً بیشتر کودکان زیر ۵ سال به‌صورت خودبه‌خود و بدون نیاز به درمان بهبود می‌یابند. بیشتر پزشکان از ۷ سال به بعد به درمان این مشکل در کودکان می‌پردازند.
درمان خانگی شب ادراری :
فن‌هایی برای توقف شب ادراری که در بیشتر موارد موفق عمل کرده‌اند.
فرزند شما نباید شب‌ها و غروب مایعات زیادی بنوشد.
بعد از ساعت ۳ بعدازظهر به بعد کودک نباید این مواد را مصرف کند:
شکلات
مواد کافئین دار
نوشابه‌های گازدار
مرکبات
استفاده از نوشیدنی‌های معمولی با شام اشکالی ندارد.
کودک قبل از خواب باید به توالت برود.
به‌جای اینکه بر خشک نگه‌داشتن رختخواب کودک اصرار ورزید ، به او یا بدهید که به بیدار شدن و دستشویی رفتن توجه داشته باشد.
روش تشویق نیز در بعضی موارد مفید واقع می‌شود. مثلاً فهرستی از ایام هفته تهیه کنید و به ازای هر شب ادرار نکردن یک برچسب به کودک بدهید. وقتی تعداد برچسب‌ها به مقداری توافق شده رسید، به کودک جایزه بدهید. این روش انگیزه دهنده است و تا ۱۴ هفته پشت سر هم نتیجه‌ی خوبی به شما نشان خواهد داد.
باید دسترسی کودک شما به سرویس بهداشتی راحت و ساده باشد. برای اینکه راحت به دستشویی برود، بهتر است مسیرش را ساده و راحت کنید و چیزی مانع از رفت‌وآمد آسان او نشود. برای مثال می‌توانید از چراغ‌خواب کمک بگیرید و در صورت امکان از توالت قابل‌حمل و متحرک استفاده کنید.
توصیه‌هایی به والدین:
طرز فکر والدین برای ایجاد انگیزه در درمان شب ادراری بسیار مهم است.
از تنبیه و مقصردانستن کودک پرهیز کنید.
صبور باشید.
کودک خود را تشویق کنید.
به او اطمینان خاطر بدهید.
به سایر اعضای خانواده نیز یادآوری کنید که هیچ‌کس حق شوخی و مسخره کردن موضوع شب ادراری ندارد.
درباره‌ی این مشکل با سایر اعضای خانواده و اقوام صحبت نکنید.
به او بگویید که مسئول حل مشکل خود او است و شما در این راه به او کمک می‌کنید.
اگر در دوستان و نزدیکانتان چنین تجربه‌ای وجود دارد درباره‌ی آن با کودکتان صحبت کنید تا بداند که تنها نیست.
کودک شما باید در تمیزکاری ملحفه‌ها و … کمک کند.
بهتر است از ملحفه‌های جاذب قابل‌شست‌وشو استفاده کنید.
روتختی‌های ضدآب و خوش‌بوکننده‌ها و ضدعفونی‌کننده‌های اتاق نیز مفیدند.
چگونه به او آموزش دهیم که در طول شب به دستشویی برود؟
بهترین راه برای آموزش این کار، تمرین تمام حرکات و عملیات لازم برای به دستشویی رفتن قبل از خواب است.
راه‌حل دیگر تمرین این عملیات در طول روز است. به این شکل که کودک در طی روز پس از احساس دفع ادرار در رختخواب خود می‌خوابد و فضای شب را شبیه‌سازی می‌کند، سپس بعد از چند دقیقه که وانمود به خوابیدن کرد، بلند می‌شود و به دستشویی می‌رود. این کار نیز نوعی عادت برای بیدار شدن را در او ایجاد می‌کند.
درروشی دیگر والدین نیز همراه کودک از خواب بیدار می‌شوند، این تکنیک در صورتی به کار گرفته می‌شود که کودک به‌تنهایی نتواند برنامه را اجرا کند. این کار نیز تنها در صورتی موفق خواهد شد که کودک با آن موافق باشد.
روشی دیگر این است که در طول شب او را بیدار کرده و به دستشویی ببریم. والدین باید کودک را از خواب بیدار کنند. معمولاً این ساعات با ساعات خواب والدین هماهنگ می‌شود.
برای مؤثر واقع‌شدن این روش، کودک باید خود به دستشویی برود. کودک باید به‌تدریج به از خواب برخاستن از طریق صدا کردن عادت کند.
تنها پس از گذشت ۷ شب پیاپی با انجام دادن تمرینات بالا، کودک درمان می‌شود یا برای برنامه‌های دیگر مانند اینکه خودش بی کمک والدین از خواب بلند بشود یا برای استفاده از هشداردهنده‌ها آماده می‌شود.
استفاده از هشداردهنده‌های ادرار:
این هشداردهنده‌ها به۲ شکل لمسی و صوتی وجود دارند.
روش کار آن به این شکل است که با خیس شدن کودک، حس‌گر برای مدتی متوقف می‌شود و در نتیجه هشداردهنده خاموش می‌شود. حس‌گر در لباس یا رختخواب کودک قرار می‌گیرد. سپس کودک از خواب برمی‌خیزد، هشداردهنده را خاموش می‌کند، ادامه‌ی دفع را در دستشویی انجام می‌دهد. لباس‌هایش را عوض می‌کند، دستگاه را خشک و سپس دوباره تنظیم می‌کند و به خواب می‌رود.
اثرگذاری این ابزار کمی زمان می‌برد.حدود ۱۲ تا ۱۶ هفته، پس حداقل چند هفته تا حتی چند ماه برای دیدن نتیجه‌ی آن صبر کنید. این روش فاقد عوارض جانبی برای کودک است. برای کودکان ۷ سال به بالا مناسب می باشد. همچنین انگیزه‌ی کودک و والدین در درمان بسیار مهم است.
دقت کنید که بسیاری از درمان‌های موجود در بازار که بر بهبود کودک در مدت‌زمانی کوتاه تأکیددارند، تقلبی هستند؛ زیرا درمان شب ادراری نیازمند صرف زمان، حوصله و انگیزه است.
درمان پزشکی شب ادراری :
استفاده از دارو برای کودکانی است که نتیجه موفقی نسبت به هشداردهنده‌ها نداشته‌اند.
افراد بزرگ‌سالی که مشکل بی‌اختیاری ادرار داشته‌اند اغلب از دارو به مدتی نامحدود استفاده می‌کنند.
ممکن است دارودرمانی عوارض جانبی محسوسی داشته باشد.
برای درمان این مشکل دو نوع دارو از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا معرفی‌شده است:
دسموپرسین
ایمی‌پرامین
داروهای دیگری که تنها برای درمان شب ادراری نیستند:
اکسی‌بوتینین
هیوسیامین
برخی معتقدند که شب ادراری بالاخره رفع خواهد شد و استفاده از داروها فقط باعث تحمیل عوارض جانبی به بدن می‌شود. برخی از موقعیت‌های درمانی و فیزیکی خاص نیاز به جراحی دارند.
منبع: emedicinehealth
مربوط به بخش درمان و سلامتی یک دکتر
