بی اختیاری ادرار و راهکارهای درمانی

بی اختیاری ادرار زمانی است که شما به طور تصادفی  نشت ادرار را تجربه می کنید، که اغلب با افزایش سن یا حاملگی بیشتر میشود. با این حال، راه هایی وجود دارد که می توانید تاثیر این شرایط را بر زندگی خود محدود کنید.

داشتن مثانه سالم به این معنی است که شما بین چهار تا شش بار در روز و یک بار (یا نه) در طول شب ادرار می کنید. ادرار شما رنگ زرد کم رنگ است و شما هیچ نشت تصادفی دارید.

خیلی از زنان در طول بارداری مبتلا به بی‌اختیاری ادرار می‌شوند که به آن بی‌اختیاری ادرار استرسی می‌گویند. این افراد در زمان سرفه، خنده، خمیازه، حمل وسایل سنگین یا انجام ورزش‌های خاصی مانند دویدن به صورت بی‌اختیار مقداری ادرار دفع می‌کنند. این مورد بیشتر در طول سه ماهۀ سوم یا دوران پس از زایمان پیش می‌آید.

انواع بی اختیاری ادرار:

بی اختیاری استرسی (ناشی از فشار):

ادرار وقتی نشت می‌کند که شما روی مثانه خود با سرفه، عطسه، خندیدن، ورزش کردن یا بلندکردن چیز‌های سنگین، فشار وارد می‌کنید.

بی اختیاری فوری:

شما نیاز ناگهانی و فوری به دفع ادرار دارید و به دنبال آن خروج غیر ارادی ادرار صورت می‌گیرد. شما ممکن است لازم باشد که به کرات مثلاً در تمام طول شب، دفع ادرار داشته باشید. بی اختیاری فوری ممکن است ناشی از یک عارضه کوچک مثل عفونت و یا یک عارضه جدی‌تر مثل اختلال عصبی یا دیابت باشد.

بی اختیاری سرریزی:

شما چکیدن مکرر یا دائمی ادرار ناشی از عدم خالی شدن کامل مثانه را تجربه می‌کنید.

بی اختیاری عملکردی:

اختلالی جسمی یا روانی مانع از حضور به موقع شما در توالت می‌شود. بعنوان مثال، اگر شما آرتروز شدید دارید، ممکن است نتوانید دکمه شلوارتان را به موقع باز کنید.

بی اختیاری مختلط:

شما بیش از یک نوع از بی اختیاری‌های ادارای را تجربه می‌کنید.

با این حال، اگر از بی اختیاری ادرار رنج می برید ، ممکن است متوجه شوید که شما دارای نشت تصادفی هستید که هر دو خجالت آور و ناخوشایند هستند. خوشبختانه راه هایی برای جلوگیری از این اتفاق وجود دارد. در اینجا پنج راه حل برای جلوگیری از بی اختیاری ادرار را برایتان آورده ایم که می توانید انجام دهید.

راه های جلوگیری از بی اختیاری ادرار :

1.  اجتناب از کاهش آب بدن :

از دست دادن آب بدن می تواند باعث یبوست و تحریک مثانه شود، که می تواند منجر به بی اختیاری ادرار شود. اطمینان حاصل کنید که شما مقدار زیادی آب می نوشید . در طول روز به طور مساوی میزان مصرف مایعات را افزایش دهید. همچنین در طول آب و هوای گرم و یا پس از تمرین شدید، مایعات بیشتری مصرف کنید. نوشیدنی های گازدار، الکل، چای و قهوه می تواند باعث تحریک مثانه شود، در حالی که آب میوه، شیر یا سوپ آب بدن را تامین میکنند.

2.  فعال باشید و ورزش کنید :

فعال بودن به شما کمک می کند تا وزن سالم را حفظ کنید، که به نوبه خود باعث کاهش فشار روی کف لگن می شود – این رشته عضله مسئول کنترل مثانه و روده است. ورزش می تواند ساده باشد . به طور منظم 30 دقیقه در روز راه بروید یا فعالیتی را که لذت می برید (مانند رقص، یوگا یا شنا) انتخاب کنید.

3.  حفظ وزن سالم :

یک مطالعه منتشر شده در مجله ارولوژی می گوید: اگر شما دارای اضافه وزن هستید، در معرض خطر ابتلا به بی اختیاری ادرار هستید .محققان توضیح می دهند که اضافه وزن باعث فشار بیشتری بر مثانه شما می شود.

4.  درمان یبوست :

اگر به طور منظم مبتلا به یبوست هستید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بی اختیاری ادرار هستید. یبوست می تواند عضلات کف لگن شما را تضعیف کند. طبق NHS ، هرگز نباید میل خود را برای خالی کردن روده خود به تاخیر بیاندازید. خوردن غذاهای غنی از فیبر و ورزش به طور مرتب می تواند به جلوگیری از یبوست و در نتیجه بی اختیاری ادرار کمک کند.

5.  مثانه را آموزش دهید :

به گفته جان هاپکینز ،روشهایی برای آموزش مثانه شما وجود دارد. یکی از آنها تمرینات کگل است که اگر مرتبا و درست انجام شود، ماهیچه های لگن شما را سفت میکند، که به تقویت آنها کمک می کند و بنابراین از نشت تصادفی جلوگیری می کند.

تمرین کگل

در تمرین کگل (Kegel) ماهیچه‌هایی را منقبض می‌کنیم که در زیر لگن قرار دارند. وظیفۀ ‌این ماهیچه‌های کوچک حمایت از مجاری ادرار، مثانه، رحم و مقعد است. تقویت ماهیچه‌های این ناحیه باعث بهبود خون‌رسانی به ناحیۀ مقعد و واژن می‌شود. تمرین کگل از ابتلا به هموروئید جلوگیری می‌کند. همچنین پس از زایمان طبیعی نیز، در صورت انجام اپیزیوتومی یا پاره شدن ناحیۀ بین واژن و مقعد، بهبودی سریع‌تر رخ می‌دهد. بر اساس برخی تحقیقات، تقویت این ماهیچه‌ها حتی باعث می‌شود هنگام زایمان، زمان کوتاه‌تری نیاز به زور زدن داشته باشید. تمرینات کگل را می‌توان در همه جا انجام داد؛ هنگام کار با کامپیوتر، تماشای تلویزیون یا حتی هنگام ایستادن در صف‌. برای انجام این تمرین به شکل زیر عمل کنید:

• ماهیچه‌های مقعد و اطراف واژن خود را منقبض کنید مثل زمانی که می‌خواهید جلوی خروج مدفوع یا ادرار را بگیرید.
• این حالت را به مدت ۵ ثانیه حفظ و بعد به مدت ۱۰ ثانیه رها کنید.
• این کار را ۱۰ بار انجام دهید و سعی کنید تمرین را سه یا چهار بار در روز تکرار کنید.

روش دوم از روشهای آموزش مثانه :حرکت اسکات

این حرکت بسیار شناخته‌شده است و برای تقویت ماهیچه‌های لگن و ران استفاده می‌شود. نحوۀ انجام این تمرین به این صورت است:

• رو به پشتی صندلی بایستید و آن را با دستان خود بگیرید. پاها را کمی ‌بیش از اندازۀ لگن باز کنید. در این حالت انگشتان پا باید به سمت بیرون باشند.
• ماهیچه‌های شکم را منقبض کنید، قفسۀ سینه را بالا بدهید و شانه‌های خود را رها کنید. حالا زانوهای خود را خم کنید و شبیه به حالت نشستن روی صندلی، کمر و باسن خود را پایین بیاورید. مرکز ثقل و تعادل خودتان را پیدا کنید. بیشتر وزن شما باید به سمت پاشنۀ پا متمایل باشد.
• با انجام یک دم و بازدم عمیق با کمک پاها به حالت ایستاده برگردید.

6. جراحی:

وقتی روش‌های غیرجراحی مانند تمرین و ورزش ماهیچه‌های کف لگن (پایه شکم) و داروها موثر نباشند، جراحی برای بالا کشیدن و حمایت از گردن مثانه استفاده می‌شود تا به توقف نشت ادرار کمک کند. روش جراحی needle suspension شامل گره زدن و بستن بخیه‌های (سوچورهای) بین واژن و دیواره شکم است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید :

وقتی ناگهان بی اختیاری را تجربه می کنید
هنگامی که بی اختیاری بر شیوه زندگی شما تاثیر می گذارد
هنگامی که شما به طور مداوم احساس می کنید که یک مثانه کاملا پر دارید.