نارکولپسی و نحوه درمان آن

نارکولپسی یک اختلال عصبی است که موجب می شود افراد در طول روز بیش از حد حالت خواب آلودگی داشته باشند یا به طور غیر منتظره به خواب رفته و فرد و دیگران را در معرض خطر آسیب اتفاقی هنگام رانندگی یا استفاده از ماشین آلات قرار دهند. نارکولپسی تمایل دارد که یک وضعیت درازمدت باقی بماند، اما علائم را می توان با دارو و و کمک گرفتن از پزشک مدیریت کرد.

نشانه های نارکولپسی معمولا بین 15 تا 25 سالگی شروع می شوند و به ندرت بعد از سن 40 سالگی اتفاق می افتذ.

تصور می شود که نارکولپسی به علت مشکل در بخشی از مغز اتفاق می افتد که انتقال بین خواب و بیداری را کنترل می کند. به نظر می رسد بسیاری از موارد (اما نه همه) مربوط به کمبود هیپوکتین شیمیایی مغزی است. عوامل ژنتیکی و خود ایمنی ممکن است نقش مهمی در پیشرفت بیماری داشته باشند. شیوه زندگی و عوامل محیطی مانند تغییر شغل ممکن است شرایط را تشدید کند.

علائم نارکولپسی

نارکولپسی باعث می شود افراد به طور ناگهانی در هر زمان و هر کجا به خواب بروند و ممکن است فقط چند ثانیه یا بیشتر از یک ساعت خواب باشد سپس از خواب بیدار می شوند، اما در عرض یک ساعت یا بیشتر دوباره میخوابند. این قسمت خواب معمولا به دو تا شش بار در روز، به ویژه پس از غذا رخ می دهد. گاهی اوقات ممکن است افراد در طول خواب به انجام وظایف خود ادامه دهند اما وقتی بیدار میشوند یادآوری برایشان مقدور  نباشد.

سایر علائم اصلی این بیماری

تقریبا 40٪ از افراد مبتلا به نارکولپسی، تصاویر بسیار شبیه به رویا دارند. اغلب توهم ها عناصر محیط واقعی را در نظر می گیرند و ترکیب می کنند.

Cataplexy

جایی که بیداری ناگهانی پس از تنش عضلانی و ضعف عضلانی وجود دارد. کاتاپلژی معمولا توسط حالتهایی مانند خنده، خشم، تعجب یا ترس ایجاد می شود. در موارد شدید، فرد ممکن است سقوط کند. در موارد شدیدتر، فرد ممکن است ضعف زانو و افتادن روی عضلات شکم و صورت را تجربه کند. گفتار و حرکت دشوار یا غیرممکن است، گرچه بدون آگاهی نیست. Cataplexy می تواند چند ثانیه یا چند دقیقه طول بکشد. این حالت تا 75٪ افراد مبتلا به نارکولپسی را تحت تاثیر قرار می دهد.

فلج خواب

تقریبا 30 تا 50 درصد افرادی که مبتلا به نارکولپسی هستند، فلج خواب را تجربه می کنند که می تواند تجربه ای ترسناک باشند. فلج خواب می تواند چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد و خود به خود پایان یابد.

این حالت خواب شبانه را مختل می کند الگوی معمول خواب شبانه در narcoleptic مختل می شود و ممکن است از  بیداری زیاد رنج ببرند.

نشانه های نارکولپسی معمولا به آرامی شروع می شوند و در ابتدا ممکن است ظریف باشند. به طور کلی علائم یک بار در یک زمان ایجاد می شوند و به هیچ وجه مشخص نیست. شدت علائم می تواند به طور گسترده ای متفاوت باشد، و اغلب این حالت تا زمانی که علائم شدید نباشند، مشکوک نیست.

تشخیص نارکولپسی

همانطور که نارکولپسی اختلال پیچیده ای است، ممکن است چندین سال طول بکشد تا به درستی تشخیص داده شود. دکتر شما یک سابقه دقیق از الگوهای خواب شما را به دست خواهد آورد. از شما ممکن است خواسته شود یک خاطره خوابیدن را در طول یک دوره تعریف کنید. این دفتر خاطرات زمان و کیفیت خواب را مشخص می کند. پزشک شما همچنین به دنبال علل زمینه ای برای علائم (مثلا کم کاری تیروئید ) یا هدف دیگری برای جلوگیری از شرایط دیگری است که ممکن است باعث خواب آلودگی روزانه مانند آپنه انسدادی خواب شود .

می توانیدبه متخصص مغز و اعصاب یا پزشک خواب برای ارزیابی مراجعه کنید. تست هایی که مغز، فعالیت عضلانی و تنفس در تمام مراحل خواب را نظارت می کنند (مثلا: پلیسومنوگرافی (PSG) یا آزمایش چندتایی چندگانه). اگر علائم وجود دارد افسردگی ، اضطراب یا اختلال در سلامت روان، ممکن است به یک روانپزشک مراجعه شود.

درمان بیماری

هیچ درمان شناخته شده ای برای نارکولپسی وجود ندارد با این حال، علائم را می توان با دارو کنترل کرد. تحریک کننده ها می توانند برای درمان حملات خواب استفاده شوند و بعضی از داروهای ضد افسردگی می توانند به کنترل نارکولپسی ، فلج خواب و اختلالات هیپنوتیزم کمک کنند.

ساعات خواب منظم، و اجتناب از وعده های غذایی با کربوهیدرات بالا نیز می تواند مفید باشد.