
بهعنوان کارشناس زخم و استومی، سالهاست که با انواع زخمهای حاد و مزمن در بیماران مختلف مواجه شدهام؛ از زخمهای دیابتی و فشاری گرفته تا زخمهای جراحی و سوختگی. آنچه در این مسیر برای من روشن شده، این است که درمان زخم دیگر صرفاً به شستوشو و پانسمان محدود نمیشود. امروزه روشهای نوین، علمی و هدفمند میتوانند روند ترمیم زخم را تسریع کرده، خطر عفونت را کاهش دهند و کیفیت زندگی بیمار را بهطور چشمگیری بهبود بخشند.
در این مقاله، تجربیاتم از کاربرد این روشها در کلینیک زخم سلامت را با شما در میان میگذارم، تا اگر شما یا یکی از نزدیکانتان با زخم مزمن یا دیرترمیم روبهرو هستید، بتوانید آگاهانهتر مسیر درمان را انتخاب کنید.
چرا روشهای قدیمی دیگر کافی نیستند؟
در سالهای ابتدایی فعالیتم در حوزه درمان زخم، بسیاری از بیماران با این ذهنیت مراجعه میکردند که شستوشو با بتادین و گذاشتن یک پانسمان ساده، برای بهبود زخم کفایت میکند. اما واقعیت بالینی کاملاً متفاوت است؛ روشهای سنتی نهتنها برای زخمهای مزمن و پیچیده پاسخگو نیستند، بلکه در بسیاری از موارد روند ترمیم را کند میکنند یا حتی منجر به عفونت و تخریب بیشتر بافت میشوند. بارها دیدهام که زخمهایی که میتوانستند در مدت کوتاهتری ترمیم شوند، بهدلیل استفاده نادرست از پانسمان یا عدم شناخت صحیح از نوع زخم، به مرحله نکروز یا حتی قطع عضو رسیدهاند.
بهویژه در بیماران مبتلا به دیابت، زخمهای فشاری یا سوختگیها، شرایط بدنی بیمار و وضعیت بافتی بسیار متفاوت و حساس است. در این موارد، تنها یک درمان عمومی کافی نیست؛ ما به درمانهایی نیاز داریم که متناسب با نوع زخم، میزان اکسیژنرسانی، جریان خون موضعی، و حتی سیستم ایمنی بدن بیمار انتخاب شوند. این همانجاییست که روشهای نوین و دانشمحور وارد عمل میشوند؛ یعنی مراقبتهایی دقیق، مرحلهبهمرحله و بر اساس ارزیابی مستمر.
تجربه من در کلینیک زخم سلامت نشان داده که اگر درمان زخم بهصورت شخصیسازیشده و علمی انجام شود، نتایج درمان نهتنها سریعتر، بلکه پایدارتر و کمعارضهتر خواهد بود.

دستهبندی زخمها از دید بالینی محمد قدیری
در روند ارزیابی زخم، همیشه چهار عامل را بهصورت همزمان بررسی میکنم: نوع زخم، علت ایجاد آن، وضعیت عمومی بدن بیمار و سابقه پزشکی. این چهار مؤلفه به من کمک میکنند تا نهتنها زخم را بهتر بشناسم، بلکه بتوانم بهترین مسیر درمانی را برای هر فرد انتخاب کنم. بر اساس تجربه بالینیام، زخمها را بهطور کلی در پنج دسته اصلی تقسیم میکنم:
۱. زخمهای سطحی و تروماتیک: این زخمها معمولاً در اثر بریدگی، خراش، یا ضربه ایجاد میشوند و اگر در همان مراحل ابتدایی بهدرستی مدیریت شوند، بهسرعت بهبود مییابند. اما گاهی اوقات، عدم توجه اولیه باعث تبدیل آنها به زخمهای عفونی یا مقاوم میشود.
۲. زخمهای مزمن: شامل زخم پای دیابتی، زخمهای وریدی و زخمهای ایسکمیک هستند. این زخمها معمولاً بهدلیل اختلال در خونرسانی یا ضعف ایمنی بدن به وجود میآیند و نیاز به درمانهای کاملاً تخصصی و پیگیری مداوم دارند.
۳. زخمهای فشاری (زخم بستر): عمدتاً در بیماران بستری، ناتوان یا سالمندان رخ میدهند. اگر در مراحل اولیه شناسایی نشوند، بهسرعت پیشرفت کرده و باعث تخریب عمیق بافتها میشوند. پیشگیری و مراقبت منظم، در این زخمها کلیدیترین عامل موفقیت است.
۴. زخمهای سوختگی: بسته به عمق و وسعت سوختگی، رویکرد درمانی کاملاً متفاوت است. در برخی موارد، پانسمانهای تخصصی کافیاند، اما در موارد شدیدتر، نیاز به مداخلات بازسازی یا جراحی وجود دارد.
۵. زخمهای جراحی یا زخمهای اطراف استومی: این نوع زخمها بهویژه در بیمارانی دیده میشود که پوست اطراف محل جراحی یا استومی دچار التهاب یا نکروز شده است. درمان آنها نیاز به دانش دقیق در زمینه پوست، ترشحات و سازگاری وسایل کمکی دارد.
این دستهبندی به من کمک میکند تا مسیر درمان هر بیمار را دقیق، اصولی و متناسب با شرایط او طراحی کنم، نه براساس حدس یا درمانهای کلیشهای.
روشهای درمان زخم در کلینیک زخم سلامت
با پیشرفتهای چشمگیر در حوزه درمان زخم، استفاده از روشهای نوین و فناوریهای پیشرفته بیش از پیش ضروری شده است. در کلینیک زخم سلامت، من تلاش میکنم با بهرهگیری از جدیدترین و علمیترین روشها، روند بهبودی بیماران را تسریع کنم و کیفیت زندگی آنها را ارتقاء دهم. در ادامه مهمترین روشهای درمانی که بهکار میبرم را معرفی میکنم:
پانسمانهای مدرن و هوشمند
دورهای که فقط از گاز استریل و بتادین برای درمان زخم استفاده میشد، گذشته است. امروز در کلینیک زخم سلامت از پانسمانهای پیشرفتهای بهره میبرم که علاوه بر حفظ رطوبت بهینه، امکان اکسیژنرسانی مناسب به بافت زخم را فراهم میکنند و دارای خواص آنتیباکتریال نیز هستند. این پانسمانها به تسریع روند ترمیم و کاهش عفونت کمک میکنند و مراقبت از زخم را به سطح علمی بالاتری میبرند.
اوزونتراپی
در مواردی که زخمها دچار عفونت مزمن یا مقاومت به درمانهای معمول شدهاند، اوزونتراپی یکی از روشهای مؤثر من است. این روش با خاصیت ضدباکتری و ضدقارچی، بار میکروبی محل زخم را کاهش داده و باعث تحریک سلولهای ترمیمکننده میشود. تجربه من نشان داده که اوزونتراپی میتواند روند بهبود را در چنین زخمهایی بهطور قابل توجهی تسریع کند.
وکیومتراپی (NPWT)
برای زخمهای عمیق یا آنهایی که ترشحات فراوان دارند، از درمان با فشار منفی یا وکیومتراپی استفاده میکنم. این تکنولوژی با ایجاد مکش کنترلشده، ترشحات اضافی را خارج کرده و جریان خون موضعی را بهبود میبخشد. در کلینیک زخم سلامت، نتایج شگفتانگیزی از این روش مشاهده کردهام که نقش مهمی در کاهش زمان ترمیم زخم دارد.
لیزردرمانی و PRP
در شرایط خاصی که نیاز به تحریک بیشتر روند بازسازی بافتی باشد، از لیزر کمتوان (LLLT) و پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) استفاده میکنم. این روشها با فعالسازی سلولهای بنیادی و افزایش تولید فاکتورهای رشد، توان بازسازی طبیعی پوست را افزایش میدهند و به بهبود زخمهای مزمن یا دیرترمیم کمک میکنند.
مهمترین عوامل موفقیت درمان
بررسی دقیق نوع زخم و انتخاب روش درمانی متناسب، نخستین و اساسیترین گام در مسیر بهبود است. اما هیچ درمانی بدون همکاری کامل بیمار در رعایت توصیهها و مراقبتهای خانگی، به نتیجهی مطلوب نمیرسد. من همیشه تأکید میکنم که آموزش صحیح بیمار و همراهانش درباره نحوه مراقبت از زخم و حفظ بهداشت، نقش تعیینکنندهای در تسریع روند ترمیم دارد. علاوه بر این، ارزیابی مداوم روند درمان و در صورت نیاز اصلاح روشها، به من کمک میکند تا درمان را بهینه نگه دارم و بهترین نتایج را برای هر فرد فراهم کنم.
مهمترین عوامل موفقیت درمان از نگاه محمد قدیری
بررسی دقیق نوع زخم و انتخاب روش درمانی متناسب، نخستین و مهمترین گام در مسیر بهبود است. با این حال، هیچ درمانی بدون همکاری کامل بیمار در رعایت توصیهها و مراقبتهای خانگی به نتیجه مطلوب نمیرسد. من همواره بر اهمیت آموزش صحیح بیمار و همراهان او درباره نحوه مراقبت از زخم و حفظ بهداشت تأکید دارم، زیرا این امر نقش کلیدی در تسریع روند ترمیم ایفا میکند.
علاوه بر این، ارزیابی مداوم روند درمان و در صورت نیاز اصلاح روشها، به من امکان میدهد درمان را بهینه نگه دارم و بهترین نتایج را برای هر فرد فراهم کنم.
محمد قدیری : کارشناس درمان زخم و استومی