کلامیدیا یکی از رایج‌ترین عفونت‌های آمیزشی (STI) است که توسط باکتری Chlamydia trachomatis ایجاد می‌شود. این بیماری اغلب از طریق رابطه جنسی محافظت نشده و یا به اشتراک‌گذاری وسایل جنسی انتقال می‌یابد و حتی می‌تواند از مادر به نوزاد در دوران بارداری منتقل شود. اگرچه کلامیدیا معمولاً بدون علائم آشکار است، در صورت عدم درمان می‌تواند به مشکلات جدی سلامتی منجر شود. در این مقاله به نحوه انتقال، علائم، عوارض و روش‌های درمان کلامیدیا می‌پردازیم.
نحوه انتقال بیماری کلامیدیا
بیماری کلامیدیا به سادگی می‌تواند از فرد آلوده به شریک جنسی منتقل شود. روش‌های انتقال عبارتند از:
- رابطه جنسی محافظت نشده (دهانی، واژنی یا مقعدی) حتی اگر ارگاسم و انزال صورت نگیرد.
- استفاده مشترک از وسایل جنسی، مگر اینکه با هر بار استفاده کاندوم جدید استفاده شود.
- انتقال از مادر به جنین: اگر یک زن باردار به کلامیدیا مبتلا باشد، ممکن است عفونت را به نوزاد خود منتقل کند.
علائم بیماری کلامیدیا
بیشتر افراد مبتلا به کلامیدیا هیچ علائمی ندارند. در واقع، 80 درصد زنان و 50 درصد مردان آلوده به کلامیدیا بدون علائم هستند. با این حال، علائم ممکن است یک تا سه هفته پس از آلودگی ظاهر شوند.
علائم کلامیدیا در زنان
- ترشحات زرد رنگ (گاهی با بوی بد)
- درد و سوزش هنگام ادرار
- درد هنگام رابطه جنسی
- خونریزی پس از رابطه جنسی
- درد در پایین شکم
- خونریزی بین دوره‌های قاعدگی
- قاعدگی‌های سنگین
- درد یا خونریزی مقعدی
- اختلالات بینایی
علائم کلامیدیا در مردان
- درد و سوزش هنگام ادرار
- تورم و درد بیضه‌ها
- درد یا خونریزی مقعدی
- ترشحات غیرطبیعی از آلت تناسلی
- اختلالات بینایی
در زنان باردار، کلامیدیا می‌تواند منجر به خونریزی شدید، زایمان زودرس، یا حتی سقط جنین شود. نوزادانی که با این عفونت به دنیا می‌آیند، ممکن است دچار عفونت‌های چشم و حتی اختلالات بینایی دائمی شوند. علاوه بر این، پنومونی نیز ممکن است در حدود 5 تا 30 درصد از این نوزادان رخ دهد.
افراد در معرض خطر
افرادی که دارای شرکای جنسی متعدد هستند و در طول رابطه از کاندوم استفاده نمی‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به کلامیدیا هستند. همچنین، افراد همجنس‌گرا نیز به دلیل افزایش خطر انتقال در برابر این بیماری آسیب‌پذیرتر هستند. اگر فردی علائمی نداشته باشد، باز هم توصیه می‌شود که تحت آزمایش قرار گیرد تا از سلامت خود مطمئن شود.
تشخیص بیماری کلامیدیا
تشخیص کلامیدیا از طریق آزمایش ادرار یا سواب از آلت تناسلی در مردان و سواب از گردن رحم یا واژن در زنان انجام می‌شود. در برخی از کشورها نیز کیت‌های خودآزمایی در دسترس هستند. پس از تشخیص کلامیدیا، باید برای سایر بیماری‌های آمیزشی (STI) نیز آزمایش انجام شود و شریک یا شرکای جنسی فرد نیز مورد آزمایش قرار گیرند.
عوارض بیماری کلامیدیا
عدم درمان کلامیدیا می‌تواند به مشکلات جدی سلامت منجر شود. برخی از عوارض عبارتند از:
در زنان:
- بیماری التهابی لگن (PID): این بیماری می‌تواند باعث درد طولانی‌مدت در لگن، ناباروری و حاملگی خارج رحمی شود.
- سرویسیت: التهاب گردن رحم یکی از عوارض شایع کلامیدیا است.
- بارتولینیت: این بیماری ممکن است باعث ایجاد کیست‌هایی در غدد بارتولین شود که به آبسه تبدیل می‌شوند.
در مردان:
- اپیدیدیمیت: عفونت لوله‌های اسپرم که باعث تب و درد بیضه‌ها می‌شود.
- پروستاتیت: التهاب غده پروستات که باعث ادرار دردناک و درد کمر می‌شود.
کلامیدیا در هر دو جنس می‌تواند باعث ناباروری شود و همچنین خطر ابتلا به HIV را افزایش دهد.
درمان بیماری کلامیدیا
کلامیدیا به راحتی با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود. اگر آنتی‌بیوتیک‌ها به درستی مصرف شوند، بیش از 95 درصد افراد مبتلا درمان خواهند شد.
دو نوع آنتی‌بیوتیک رایج برای درمان کلامیدیا:
- آزیترومایسین
- داکسی‌سایکلین
در صورتی که فرد به آنتی‌بیوتیک‌ها حساسیت داشته باشد یا باردار باشد، ممکن است آموکسی‌سیلین یا اریترومایسین تجویز شود. برخی از افراد ممکن است در طول درمان دچار عوارض جانبی خفیف مانند درد شکمی، اسهال یا درد در ناحیه تناسلی شوند.
نکات مهم در درمان
در طول درمان، حتی اگر هیچ علائمی نداشته باشید، باید از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید تا از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری شود. همچنین باید اطمینان حاصل کنید که شریک جنسی شما نیز درمان را طی کرده است. هرگز داروهای تجویز شده خود را به دیگران توصیه نکنید، حتی اگر علائمی مشابه داشته باشند.
نتیجه‌گیری
کلامیدیا یک عفونت آمیزشی شایع است که در صورت عدم درمان می‌تواند به مشکلات جدی سلامت منجر شود. با این حال، تشخیص و درمان به موقع با آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند به راحتی این بیماری را کنترل کند. اگر مشکوک به ابتلا به کلامیدیا هستید یا رابطه جنسی محافظت نشده داشته‌اید، آزمایش و درمان سریع بهترین راه برای حفظ سلامت شما و شریک جنسی‌تان است.
