پرسیاوشان از نظر طب قدیم ایران، معتدل است. در طب گذشته از گیاه پر سیاوشان در درمان سرفه و علایم سرماخوردگی و ریزش منطقه ای مو استفاده می کردند.
گونه های دارویی :
جوشانده :
- سه قاشق سوپ خوری برگ پرسیاوشان را دی یک لیتر آب جوش بریزید. بگذارید به آرامی به مدت یک ساعت بجوشد. سپس آن را صاف کنید.
- مقدار مصرف آن 3 تا 6 فنجان در روز است.
شربت سینه :
مقدار 100 گرم پرسیاوشان خشک را یا یک لیتر آب جوش و نیم کیلو شکر مخلوط کنید. به مدت 6 ساعت بگذارید بماند. سپس آن را از صافی رد کنید و یک کیلو و نیم شکر و 80 گرم دیگر پرسیاوشان را با آن مخلوط کنید. سپس بجوشانید تا غلیظ شود.
- مقدار مصرف این شربت دو قاشق غذاخوری تا چند بار در روز می باشد.
- این شربت برای رفع سرفه و برونشیت استفاده می شود.
- خلط و سینه را نرم کرده و باعث رفع اخلاط می شود.
دم کرده :
- مقدار 20 گرم برگ خشک آن را در یک لیتر آب بریزید. به مدت یک ساعت بماند. سپس آن را صاف کنید.
خواص طبی دیگر پرسیاوشان :
- تب بر است.
- در درمان برونشیت موثر است.
- درمان کننده بیماری های ریوی است.
- اخلاط سینه را نرم کرده و دفع می کند.
- صفرا و بلغم را از معده و روده بیرون می کند.
- برای رفع تنگی نفس در بچه ها بسیار مفید است.
- در هنگام زکام و سرما خوردگی از بخور پرسیاوشان استفاده کنید.
- اگر پماد و یا دم کرده آن را به سر بمالید. شوره سر را برطرف می کند.
- برای تقویت مو و رشد موها ، برگ های تازه پر سیاوشان را به صورت پماد دربیاورید. روی سر بمالید. یا از دم کرده ی آن استفاده کنید.
مضرات :
پرسیاوشان کاملآ بی خطر می باشد. حتی در طول تاریخ برای کودکان به کار رفته است. هیچ گونه عوارضی ندارد.
