همه چیز درباره ی تبخال؛ راه های انتقال ، علائم و مراقبت های پس از ابتلا

تبخال عفونت ناشی از HSV (ویروس هرپس سیمپلکس) است. این ویروس بر ناحیه تناسلی خارجی، ناحیه مقعد، سطوح مخاطی و پوست در سایر قسمتهای بدن تاثیر می گذارد.

تبخال یک بیماری طولانی مدت است. با این حال، بسیاری از مردم زمانی که مبتلا به این ویروس می شوند ، هرگز نشانه ای ندارند. در این مقاله به علائم، علل و مراقبت های پس از ابتلا به تبخال خواهیم پرداخت.

 

علائم تبخال :

اکثر افرادی که دچار این عفونت می شوند ، علامت و یا نشانه ای را نمی بینند . افرادی که علائم در بدنشان قابل مشاهده می باشد نیز معمولا ۴ روز پس از ابتلا این علائم بروز پیدا می کنند. این زمان بین ۲ الی ۱۲ روز متغیر است.

افرادی که یک بار مبتلا به این ویروس شده اند، بیشتر در معرض خطر ابتلای دوباره می باشند.

 

علائم اولیه تبخال :

موارد زیر از جمله عواملی می باشند که پس از ابتلا در فرد مشاهده می شود . شدت این علائم در هر فرد می تواند متفاوت باشد.

 

  • زخم هایی روی سطح پوست یا دهانه ی واژن و یا دهانه ی رحم ( زخم ها ماندگار نیستند)
  • ترشحات واژن
  • درد و خارش
  • حساس و بزرگ شدن گره های لنفاوی
  • درد هنگام ادرار کردن
  • دمای بالای بدن ( تب)
  • ضعف
  • زخم های اطراف دهان
  • تاول های قرمز بر روی پوست

 

در صورتی که برای بار دوم به این بیماری مبتلا شوید ممکن است علائم مذکور را نداشته باشید و یا این نشانه ها خیلی ضعیف ظاهر شوند .

 

علائم ابتلای مجدد به ویروس تبخال :

نشانه هایی که در ابتلا به عفونت مجدد پدید می آیند با شدت کمتری همراه هستند و طول مدت بیماری نیز کوتاه تر خواهد بود . در اکثر مواقع نشانه های تبخال بیش از ۱۰ روز به طول نمی انجامند .

  • سوزش در اطراف اندام تناسلی پیش از پدید آمدن تاول های تبخال
  • زنان ممکن است دچار زگیل و زخم بر روی دهانه ی رحم شوند
  • زخم های اطراف دهان
  • تاول های قرمز

 

 

 

ویروس تبخال

ویروس تبخال

راه های انتقال ویروس :

زمانی که شخص به ویروس تبخال آلوده می شود ، به راحتی می تواند از طریق تماس پوستی بیماری را انتقال بدهد. این ویروس ممکن است از طریق دهان با اندام تناسلی نیز منتقل شود. همچنین می تواند در تمامی نقاط پوست و حتی چشم نیز گسترش پیدا کند .

با دست زدن به حوله ، لباس و یا وسایلی که فرد مبتلا به ویروس تبخال با آن تماس داشته است ، ویروس منتقل نمی شود و فقط از طریق ارتباط پوست با پوست و یا ارتباط دهانی ویروس منتشر می شود.

این ویروس میتواند حتی پس از ناپدید شدن آثار ظاهری در فرد نیز قابل انتقال باشد و تا زمانی که زخم ها کاملا بهبود نیافته اند امکان انتشار ویروس بالا می باشد. همانطور که گفته شد این بیماری می تواند عازی از هرگونه نشانه ای باشد که در این صورت نیز امکان انتقال با درصد پایینی وجود دارد.

در صورتی که مادر بارداری مبتلا به ویروس تبخال تناسلی باشد در هنگام تولد نوزاد ، ممکن است که ویروس را به نوزاد نیز انتقال دهد.

 

علل شایع ابتلا به ویروس تبخال :

داشتن رابطه جنسی واژینال یا مقعدی محافظت نشده

داشتن رابطه جنسی دهانی با فردی که زخم های تبخال در بدن وی مشاهده می شود.

داشتن تماس جنسی با یک فرد آلوده

 

مراقبت های خانگی تبخال :

  • مصرف داروهای مسکن مثل استامینوفن یا ایبوپروفن
  • استحمام با آب نمک
  • استفاده از ژل های بهداشتی در مناطق آسیب دیده
  • عدم استفاده از پوشش تنگ برای ناحیه ای که دارای زخم است
  • عدم برقراری رابطه جنسی تا بهبود کامل
  • شستشوی دست ها پس از تماس با ناحیه ی آسیب دیده

 

منبع : medicalnewstoday

 

 

ارسال شده در تاریخ 31 ژانویه 2018 توسط نسرین ولی خانی با موضوع درمان , سلامتی | 2,516 بازدید

همه چیز درباره ی تبخال؛ راه های انتقال ، علائم و مراقبت های پس از ابتلا
5 از 100 رای

اطلاعات پزشکی

اخبار پزشکی یکی از مهمترین اطلاعاتی است که امروزه باید تا حدودی از آن برخوردار باشیم. برای این منظور ما به یک بانک اطلاعات پزشکی نیاز داریم، هدف از آن حفظ و ارتقاء تندرستی، درمان بیماری‌ها و بازتوانی آسیب‌ دیدگان است. که با شناخت بیماریها،تشخیص، درمان و جلوگیری از بروز آن‌ها به انجام می‌رسد. مجله پزشکی دانشی را در اختیار شما قرار میدهد که بر روی طیف وسیعی از رشته‌ها شامل از فیزیک و زیست‌شناسی تا علوم اجتماعی، مهندسی و علوم انسانی بنا شده‌است. امروزه هدف سایت پزشکی استفاده از فناوری‌های دانش‌ مبنا و استدلال قیاسی برای رسیدن به راه‌ حل مشکلات بالینی است. اکتشافات در باب ماهیت ژن‌ها و سلول‌ها دریچه‌ای برای تعریف فیزیولوژی بر مبنای سیستم‌های مولکولی فراهم کرده‌است. این بصیرت فیزیولوژیکی راه را برای درک بهتر فرایندهای پیچیده بیماری‌ها و رویکردهای نو درمانی فراهم کرده‌است. تلاش بشر برای درمان بیماری‌ها و آسیب‌ها از دوران پیش از باستان وجود داشته‌ است و در دوران باستان نیز در کنار مذهب و گاه به عنوان بخشی از آن وجود داشته‌ است. در یونان باستان پزشکانی چون بقراط اخبار پزشکی را به عنوان دانش و فنی مجزا مطرح کردند و بنیانگذاران راهی بودند که بعدها توسط پزشکانی همچون ابن‌سینا و رازی (رازی مسلمان نبوده و تنها به توحید اعتقاد داشته یعنی موحد بوده؛ اما به اشتباه عنوان می‌شود که وی مسلمان بوده‌است) طی شد. در رنسانس با بهره‌ گیری از اطلاعات پزشکی عمومی  و اطلاعات پزشکی روز پیشرفت‌ های قابل توجهی کرد. از قرن ۱۹ آنچه به عنوان پزشکی مدرن شناخته می‌شود بنیان گذاشته شد. در اواخر قرن بیستم و دوران معاصر دانش ژنتیک رویکرد نسبت به درمان و بیماری‌ها را دچار تحولی جدی کرد به‌طوری‌ که ژنتیک پزشکی را دارای نقشی متحول‌ کننده برای پزشکی از درمان محور بودن به حفظ سلامتی دانسته‌اند. اهمیت سلامتی در بهره‌وری اجتماع و کیفیت زندگی منجر به تأسیس موسسات و قوانین شده‌است تا مسایلی همچون تحصیل و مجوزدهی به پزشکان تا نحوه استفاده از بودجه‌های درمانی در کشورها قانونمند و تنظیم شوند؛ لذا سازمان‌های پزشکی در کشورهای مختلف برای سازمان دهی و قانونمندسازی فعالیت‌های پزشکی تأسیس شده‌اند. در سایت پزشکی، پزشکان با استفاده از قضاوت بالینی، بیمار را جهت تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری ارزیابی می‌کنند. در عملکرد بالینی معمولاً مراحل شرح حال، معاینه فیزیکی، تهیه فهرست مشکلات، مشخص کردن تشخیص‌های افتراقی، بررسی‌ها (شامل آزمایش و تصویربرداری و …)، رسیدن به تشخیص و در آخر درمان انجام می‌شود. امروزه پیشرفت‌های روزمره علم و گسترش قابل توجه دامنه دانش پزشکی و شناخت بشر از بیماری‌ها منجر به تخصصی شدن پزشکی و تقسیم آن به رشته‌های مختلف شده‌است. با این حال کما کان ارائه خدمات پزشکی در بیشتر جوامع از سطح مراقبت‌های اولیه بهداشتی، با تمرکز روی اطلاعات پزشکی و سلامت و پزشکان خانواده شروع می‌شود و بسته به نیاز در سیستم ارجاع بیماران به سطوح دوم و سوم که خدمات پزشکی تخصصی‌تر را ارائه می‌دهند ارجاع می‌شوند. مجله پزشکی مدرن با انتقاداتی هم مواجه است از جمله عدم دسترسی مناطق محروم و طبقه کم درآمد بعضی جوامع به خدمات پزشکی گران‌قیمت که در این راه سازمان‌هایی همچون سازمان جهانی بهداشت با تعیین سیاست‌های جهانی و ایجاد مسئولیت در کشورها و سیاستمداران نسبت به سلامتی سعی در رفع این نقیصه را دارند.

©یک دکتر / بازنشر مطالب تنها با کسب اجازه کتبی و پرداخت هزینه بابت هر مطلب و همچنین ذکر منبع و لینک مستقیم به همان مطلب مجاز است