مننژیت التهاب پرده هایی است. که مغز و طناب نخاعی را میپوشانند .این بیماري معمولا دراثر عفونت ویروسی یا باکتریایی و یا به ندرت توسط قارچ ها ایجاد میشود. دانستن اینکه ناشی از ویروس است یا باکتري اهمیت دارد. زیرا شدت بیماري و نحوه درمان بسته به علت آن متفاوت است.
مننژیت ویروسی معمولا خفیف تر است. اما باکتریایی ممکن است بسیار شدید باشد. و در صورت عدم درمان به موقع و صحیح، به آسیب مغزي، از دست دادن شنوایی یا اختلالات یادگیري بینجامد. اگر بر اثر باکتري ایجاد شود مننژیت عفونی. اگر بواسطه ویروس یا سایر عوامل باشد مننژیت غیر عفونی نامیده می شود .
مننژیت در سن 2 ماهگی تا 2 سالگی شایعتر است . بیشترین میزان بروز منژیت باکتریایی در بین کودکان کوچک تر از یک سال است.
علائم مننژیت:
- سردرد
- تحریک پذیري
- تهوع
- سفتی گردن
- خواب آلودگی
- ترس از نور و استفراغ
- تب
- بی قراري
- افت سطح هوشیاري
- اختلال در تغذیه
- تشنج
- درد مفاصل و عضلات
- ضایعات پتشی یا پورپورا،
- سپسیس
- شوك و کوما
تشخیص :
- پزشک شما را معاینه کرده و مواردی هچون ضربان قلب شما، تب، تغییر وضعیت ذهنی و خشکی گردن را چک می نماید.
- آزمایش مایع نخاعی و سایر آزمایش ها همچون کشت خون، اشعه ایکس قفسه سینه و سی تی اسکن سر .
عوارض:
مننژیت باکتریایی باعث بروز مشکلات ثانویه در مغز وسیستم عصبی می شود. اگر تشخیص ودرمان بیماري در نخستین مراحل آن صورت گیرد حدود 90 درصد بهبود می یابند. تعداد اندکی دچار ضایعات دائمی در سیستم عصبی مانند از دست دادن شنوایی می شوند.
درمان :
آنتی بیوتیک ها قادر به درمان مننژیت ویروسی نیستند. در بیشتر موارد خود بخود در طول چند هفته بهبود می یابد.
- استراحت
- مصرف فراوان مایعات
- داروهای مسکن برای کاهش درد و تب
پیشگیری :
پیشگیري نه بطور صد در صد، اما تا حدي می تواند از ابتلا پیشگیري نماید. مهمترین اقدام براي پیشگیري، واکسیناسیون می باشد. ایمن سازي روتین علیه هموفیلوس آنفلوانزا و استرپتوکوك پنومونیه براي کودکان در سن 2 ماهگی شروع می شود.
