بارداریداروهادرمان بیماری هازنان و زایمانسلامتی

کلامیدیا تراکوماتیس / همه چیز درباره کلامیدیا بیماری جنسی شایع در ایران

کلامیدیا تراکوماتیس یک انگل باکتریایی داخل سلولی اجباری است. در سلول های استوانه ای و ترانزیشنال رشد می کند. عفونت کلامیدیایی شایع ترین بیماری مقاربتی در ایالات متحده می باشد.

 

درمان کلامیدیا تراکوماتیس

این عفونت در موارد زیر شیوع بیشتری دارد.

  • سن جوان تر از 25 سال
  • زنان نولی پار و مجرد
  • استفاده از روش های غیر سدی برای جلوگیری از بارداری
  • شرکا جنسی جدید یا متعدد

 

کلامیدیا غالبآ با سوزاک همراه است. 80 درصد زنانی که کلامیدیا در دستگاه تناسلی آن ها کولونیزه شد بدون علامت هستند. یا علایم خفیف و غیر قابل تشخیصی دارند.

حضور کلامیدیا در سرویکس با نوعی از سرویسیت همراه است.

در 50درصد بیماران با سرویسیت کلامیدیایی اندومتریت نیز وجود دارد.

در موارد درگیری اندومتر، لکه بینی بین قاعدگی ممکن است  دیده شود.

سندرم پیشابراهی زنان به صورت دیزوری، پیوری یا بیش از WBC/HPF ده و منفی بودن کشت باکتری در 50 درصد موارد در ارتباط با کلامیدیا تراکوماتیس است.

 

تشخیص کلامیدیا تراکوماتیس :

برای تشخیص کلامیدیا چند آزمون مختلف وجود دارد که پزشکتان می تواند انجام دهد. احتمالا پزشک با استفاده از سواب یک نمونه از مجرای ادراری در مردان و دهانه رحم در زنان می گیرد و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می کند. آزمایش های دیگری نیز وجود دارند که به کمک آنها می توان ادرار را از نظر وجود باکتری و یا عدم آن بررسی کرد.

 

درمان کلامیدیا تراکوماتیس :

اگر شما به بیماری مقاربتی کلامیدیا دچار شده باشید، پزشک برای شما آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می کند . معمولا پزشک به شما توصیه می کند که شریک جنسیتان نیز برای تشخیص و درمان کلامیدیا به وی مراجعه کند تا از بروز مجدد عفونت و یا شیوع بیشتر آن جلوگیری شود.

با کمک روش های درمانی، عفونت باید در عرض یک تا دو هفته از بین برود. بسیار مهم است که شما تا آخر آنتی بیوتیک های تجویز شده ی پزشکتان را (حتی اگر احساس می کنید که کاملا درمان شده اید) مصرف کنید.

ممکن است زنان مبتلا به عفونت کلامیدیای شدید، مجبور به بستری و استفاده از آنتی بیوتیک های تزریقی و همچنین مسکن ها شوند.

بعد از سپری کردن دوره های درمانی، انجام مجدد آزمایش ها برای اطمینان از برطرف شدن کامل عفونت الزامیست. این حالت در صورتی که هنوز مطمئن نیستید که شریک جنسی شما به طور کامل درمان شده است اهمیت بیشتری پیدا می کند. تا زمانی که به طور کامل از درمان هر دو (شما و شریک جنسیتان) مطمئن نشده اید، رابطه جنسی نداشته باشید.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا