سفلیس (سیفلیس) یک بیماری مقاربتی است. که بوسیله اسپیروکت ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. قابلیت سرایت بسیار بالایی دارد. انسان تنها مخزن شناخته شده ترپونماپالیدوم است.
عفونت سفلیس در مراحل مجزا رخ می دهد:
مرحله اول:
- افراد مبتلا به مرحله اول سفلیس با یک یا چند زخم مواجه می شوند.
- زخم ها شبیه جای گزش بزرگ و گرد بوده که اغلب سفت و بدون درد هستند.
- آنها بر روی آلت تناسلی و یا داخل و اطراف دهان رخ می دهند.
- این زخم ها معمولا بین ۱۰ تا ۹۰ روز (به صورت متوسط ۳ هفته) پس از قرار گرفتن در معرض بیماری سفلیس نمایان می شوند.
مرحله دوم:
- این مرحله ممکن است یک تا سه ماه بعد از قرار گرفتن فرد در معرض آلودگی بروز کند.
- این افراد در این مرحله با زخم های قرمز رنگی بر روی پوست بدنشان مواجه می شوند.
- به طور معمول این زخم ها در کف دست ها و پاها بروز می کنند.
- با این حال زخم هایی که ممکن است ظاهری متفاوت داشته باشند.
- نیز ممکن است بر روی سایر بخش های بدن نیز ظاهر شوند.
- این زخم ها ممکن است شبیه سایر اختلالات پوستی باشند.
- همچنین ممکن است در این مرحله از سفلیس علائم دیگری مانند زگیل در کشاله ران، تکه های سفید رنگ در داخل دهان، ورم غدد لنفاوی، تب و کاهش وزن نیز بروز کنند.
تشخیص سیفلیس:
- مشاهده مستقیم اسپیروکت با میکروسکوپ زمینه تاریک
- روش های سرولوژیک
- برای تشخیص آزمایش خون شناسی نیز ضروری است. اگر از زمان ابتلا ۵ تا ۶ هفته گذشته باشد نتیجه ی آزمایش خون شناسی مثبت است. در برخی از موارد، برای تایید سفلیس اعصاب آزمایش مایع مغزی نخاعی هم امکان پذیر است.
- ممکن است به آزمایش‌های دیگری مانند اشعه ایکس، آزمایش اکو، عصب‌ها و چشم نیاز باشد.
- بیماری زخم آلت تناسلی مانند سفلیس و زخم آتشک احتمال ابتلا به ایدز را افزایش می دهند بنابراین آزمایش HIV هم باید در کنار آزمایش‌های دیگر گرفته شود.
درمان:
تزریق پنی سیلین راه اصلی درمان تمام مراحل سفلیس است. آنتی بیوتیک‌های دیگر قابل اعتماد نیستند اما ممکن است برای آنهایی که به پنی سیلین حساسیت دارند از تتراسایکلین، اریترومایسین یا سفالوسپورین استفاده شود.
راه انتقال سیفلیس:
- از طریق رابطه جنسی (دهانی، مقعدی و واژنی) منتقل می شود.
- گاهی اوقات این بیماری از طریق بوسیدن طولانی مدت و یا از طریق تماس بدنی نیز منتقل می شود.
- اگر چه این بیماری از طریق زخم گسترش پیدا می کند اما اکثریت قریب به اتفاق این زخم ها تشخیص داده نمی شوند.
- فرد مبتلا اغلب از بیماری خود بی اطلاع است و ندانسته آن را به شریک جنسی خود منتقل می کند.
- زنان باردار مبتلا به این بیماری می توانند سفلیس را به نوزاد خود منتقل کنند. این نوع سفلیس را سفلیس مادر زادی می گویند که می تواند باعث اختلالاتی در نوزاد شود و گاهی موارد حتی می تواند منجر به مرگ نوزاد شود.
:
