پسوریازیس اختلالی است که با افزایش سریع سلول های پوست بر روی سطح پوست مشخص می شود. این سلول های پوستی اضافی به مقیاس های نقره ای تبدیل می شوند که اغلب خشک و خارش دارند. این ممکن است منجر به تشکیل تکه های قرمز دردناک روی پوست شود. این اختلال ممکن است نشانه هایی را ایجاد کند که به صورت دوره ای به وجود می آیند و کاهش می یابند. هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد درمانها میتوانند علائم را کنترل کنند. نشانه ها علائم پسوریازیس شامل تکه های قرمز بر روی پوست و پوست پوسته پوسته و خشک است.
تکه های قرمز ممکن است خارش داشته باشند و ممکن است اغلب احساس سوزش در اطراف منطقه را تجربه کنید. مفاصل در بدن شما نیز ممکن است سفت و متورم شوند. علل دقیق علت پسوریازیس مشخص نشده است. نظریه پذیرفته شده این است که پسوریازیس زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی به سلول های پوست سالم حمله می کند. یک نوع سلول گلبول سفید به نام سلول T وجود دارد که عملکرد آن در مبارزه با ویروس مضر یا باکتری در بدن است.
با پسوریازیس یا سایر اختلالات خود ایمنی، این سلول های T شروع به حمله به سلول های سالم (پوست) می کنند. سلول های T به شدت فعال می تواند پاسخ های دیگر بدن را مهار کند، بنابراین منجر به تولید بیش از حد سلول های پوست و گلبول های سفید می شود. سلول های اضافی به سطح پوست حرکت می کنند و در نهایت سبب تارهای درد زودهنگام قرمز می شوند.
اگر چه پسوریازیس به عنوان یک روش درمان وجود ندارد، علائم را می توان کنترل کرد.
راهکارهای درمان پسوریازیس
1. درمان موضعی
درمان موضعی شامل استفاده از کرم ها و لوسیون ها می شود که در زیر ذکر شده اند:
کورتیکواستروئیدها: کرم کورتیکواستروئید یا لوسیون تولید سلول های پوستی را کاهش می دهد، بنابراین التهاب را کاهش می دهد. آنها معمولا به عنوان یک درمان طولانی مدت استفاده نمی شوند، زیرا باعث ایجاد نازک شدن پوست می شوند.
دوم آنالوگ ویتامین D : یک فرم مصنوعی ویتامین D است، آن به کاهش رشد سلول های پوست کمک می کند.
سالیسیلیک اسید : این درمان برای کاهش پوسته پوسته شدن پوست، ناشی از پسوریازیس استفاده می شود. که معمولا همراه با سایر داروها تجویز می شود.
2. نور درمانی
نور درمانی شامل استفاده از نور خورشید یا نور مصنوعی برای کاهش التهاب و مقیاس سازی است. این به کاهش فعالیت سلول های T در بدن کمک می کند.
3. داروهای خوراکی
در صورت علائم شدید داروهای خوراکی تجویز می شوند. داروهایی مانند متوترکسات در کاهش تولید بیش از حد سلول های پوست کمک می کند. سیکلوسپورین یک داروی است که برای سرکوب واکنش سیستم ایمنی بدنی استفاده می شود.
