هر آنچه باید درباره بیماری سرخجه بدانید را در اینجا بخوانید .

سرخجه عفونت ناشی از ویروس سرخجه است. نشانه ها اغلب خفیف هستند، اما اگر عفونت در دوران بارداری رخ دهد، می تواند سبب آسیب جدی به کودک از جمله ناشنوایی شود.

یک بیماری قابل پیشگیری است. از سال ۱۹۶۹، برنامه های واکسیناسیون به کاهش چشمگیر تعداد موارد منجر شده است.

بین ۲۵ تا ۵۰ درصد از کسانی که سرخک دارند، متوجه نمی شوند که به آن مبتلا شده اند.

با این حال، اگر عفونت در اوایل بارداری رخ دهد، می تواند سبب ایجاد سندرم سرخک مادرزادی شود، و این می تواند تاثیر طولانی مدت روی جنین داشته باشد.

 

حقایق سریع در مورد سرخجه :

سرخجه ویروسی است و عمدتا توسط سرفه ها منتقل می شود.
ویروس می تواند در سراسر جفت عبور کند و بر جنین تاثیر می گذارد.
در حدود نیمی از موارد  در سرخک علائم بسیار کمی وجود دارد، اما علائم شامل آبریزش بینی، سردرد و تب هستند .
در دوران بارداری، سرخک می تواند سبب ایجاد سندرم مادرزادی شود .
واکسیناسیون تنها راه پیشگیری از بیماری است.

علائم عبارتند از :

•  آبریزش بینی
• سردرد
  تب خفیف
  قرمزی چشم
  التهاب عصب
  گره های لنفاوی بزرگ
  درد مفاصل

اگر چه عفونت در هر سنی اتفاق می افتد به ندرت در نوزادان جوان یا افراد بالای ۴۰ سال تاثیر می گذارد. فردی که در سالخوردگی مبتلا به سرخجه است، علائم شدیدتری دارد.

 

رفتار

هیچ دارو نمی تواند عفونت سرخجه را کوتاه کند و علائم معمولا به اندازه کافی خفیف است که هیچ درمان لازم نیست.

استراحت تخت و استامینوفن ممکن است به کاهش علائم کمک کند .

سرخجه گاهی به عنوان “سه روزه سرخک ” شناخته می شود، زیرا علائم شبیه هستند، اما علائم سرخجه ملایم تر از سرخک است.

سرخک باعث ایجاد یک بثورات قرمز روشن و لکه های قرمز در داخل دهان می شود، اما سرخجه صورتی و خفیف است.

سرفه و عطسه می تواند هر دو ویروس را گسترش دهد.

دوره انکوباسیون برای سرخک ۱ تا ۲ هفته است، اما برای سرخجه، می تواند ۲ تا ۳ هفته طول بکشد.

علائم در حدود ۹۰ درصد از افراد مبتلا به سرخک ظاهر می شود، اما تنها ۲۵ تا ۵۰ درصد از مبتلایان به سرخجه علامت دار هستند.

سرخک ممکن است به عوارض کشنده منجر شود اما در صورت حاملگی سرخجه معمولا جدی است.

ا سرخک ممکن است تب با بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد (C) یا ۱۰۴ درجه فارنهایت (F) باشد. با سرخجه، هر تب معمولا کمتر از ۳۸٫۳ درجه سانتیگراد یا ۱۰۰٫۹۴ درجه فارنهایت است.

عفونت با هر دو ویروس می تواند با واکسیناسیون سرخک و سرخجه (MMR) جلوگیری شود.

 

 

در دوران حاملگی

سرخجه در دوران بارداری بسیار خطرناک است، به خصوص اگر در طی ۱۲ هفته اول، یعنی سه ماهه اول، عفونت رخ دهد. در این مرحله احتمال ۹۰ درصد احتمال انتقال ویروس به جنین وجود دارد.

مهم است که قبل از باردار شدن در برابر سرخجه واکسینه شوید.

واکسن در طول بارداری نمی تواند به عنوان یک ویروس ضعیف و زنده استفاده شود.

هر فردی که باردار است و ممکن است در معرض این ویروس باشد باید بلافاصله یک پزشک را ببیند.

 

سندرم سرخچه مادرزادی

ویروس سرخجه می تواند از طریق جفت عبور کند و از طریق گردش جنین حرکت کند. این می تواند سلول ها را از بین ببرد یا از تقسیم آنها جلوگیری کند. این سبب ایجاد سندرم سرخجه مادرزادی می شود.

سندرم سرخجه مادرزادی هنگامی رخ می دهد که یک زن باردار ویروس را تحمل می کند و از طریق جفت به نوزاد منتقل می شود.

این می تواند از باعث از دست رفتن بارداری و ایجاد آسیب جدی به جنین در حال رشد، به ویژه مشکلات چشم، مشکلات شنوایی و آسیب های قلبی  شود.

در سراسر جهان، سالانه حدود ۱۰۰،۰۰۰ مورد سندرم سرخجه مادرزادی وجود دارد.

 

این اثرات بر روی نوزاد ممکن است شامل موارد زیر باشد :

اختلال شنوایی یا از دست دادن
آب مروارید
بیماری های قلبی مادرزادی ، به ویژه تنگی شرایانی ریه و آرتروسکوپ مجاری هوایی
کم خونی
هپاتیت
تاخیر رشد
آسیب به شبکیه، به نام رتینوپاتی
سر ناگهانی کوچک، فک پایین، یا چشم
کبد، طحال و مغز استخوان ، که گاهی اوقات پس از تولد ناپدید می شوند
وزن کم هنگام تولد
سایر شرایط ممکن است به نظر می رسد که کودک رشد می کند.

 

این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اوتیسم
جنون جوانی
مشکلات یادگیری
دیابت نوع ۱

کودکان مبتلا  ممکن است علائم خفیف داشته باشند، اما بعید است که مشکلات بلند مدت داشته باشند.

 

 

علل

این ویروس در گره های لنفاوی و نازوفارنکس، لوله ای که حفره بینی و کام نرم را ایجاد می کند، تکرار می شود.

بین ۵ تا ۷ روز پس از عفونت، ویروس در سراسر بدن در خون گسترش می یابد.

یک فرد مبتلا به سرخجه یک هفته قبل از ظاهر شدن بثورات و یک هفته پس از آن مسری است.

 

تشخیص

اگر علائم وجود نداشته باشد، تشخیص با آزمایش بزاق یا نمونه خون انجام می شود. اگر آنتی بادی IgM وجود داشته باشد، ممکن است عفونت سرخجه جدید را نشان دهد.

اگر آنتی بادی های IgG وجود داشته باشد، آنها نشان می دهند که عفونت سرخجه در گذشته واکسینه شده است.

اگر هیچ یک از آنتی بادی وجود نداشته باشد، فرد ویروس را حمل نمی کند و هرگز ایمنی نشده است.

 

جلوگیری

تنها راه جلوگیری از انقباض سرخجه، از طریق واکسیناسیون است.

واکسیناسیون MMR از سرخجه محافظت می کند.

هر فرد بالغ که هنوز واکسن سرخک و سرخجه (MMR) را نداشته باشد باید آن را دریافت کند.

 

اثرات جانبی

عوارض جانبی واکسن حداقل است .

ممکن است زنان یائسه یا بالغ درد مفصلی را تجربه کنند. کمتر از ۱ در ۱۰۰۰۰۰۰  مورد واکنش شدید نشان می دهد.

هیچ ارتباطی بین واکسیناسیون MMR و اوتیسم وجود ندارد . خطرات عدم واکسیناسیون بالاتر از خطر ناشی از هرگونه عوارض جانبی است.

 

 

منبع : medbroadcast.com