مننژیت چیست؟ علایم, دلایل, پیشگیری و درمان بیماری مننژیت
مننژیت التهاب پرده هایی است. که مغز و طناب نخاعی را میپوشانند .این بیماری معمولا دراثر عفونت ویروسی یا باکتریایی و یا به ندرت توسط قارچ ها ایجاد میشود. دانستن اینکه ناشی از ویروس است یا باکتری اهمیت دارد. زیرا شدت بیماری و نحوه درمان بسته به علت آن متفاوت است.
مننژیت ویروسی معمولا خفیف تر است. اما باکتریایی ممکن است بسیار شدید باشد. و در صورت عدم درمان به موقع و صحیح، به آسیب مغزی، از دست دادن شنوایی یا اختلالات یادگیری بینجامد. اگر بر اثر باکتری ایجاد شود مننژیت عفونی. اگر بواسطه ویروس یا سایر عوامل باشد مننژیت غیر عفونی نامیده می شود .
مننژیت در سن ۲ ماهگی تا ۲ سالگی شایعتر است . بیشترین میزان بروز منژیت باکتریایی در بین کودکان کوچک تر از یک سال است.
علائم مننژیت:
- سردرد
- تحریک پذیری
- تهوع
- سفتی گردن
- خواب آلودگی
- ترس از نور و استفراغ
- تب
- بی قراری
- افت سطح هوشیاری
- اختلال در تغذیه
- تشنج
- درد مفاصل و عضلات
- ضایعات پتشی یا پورپورا،
- سپسیس
- شوک و کوما
تشخیص :
- پزشک شما را معاینه کرده و مواردی هچون ضربان قلب شما، تب، تغییر وضعیت ذهنی و خشکی گردن را چک می نماید.
- آزمایش مایع نخاعی و سایر آزمایش ها همچون کشت خون، اشعه ایکس قفسه سینه و سی تی اسکن سر .
عوارض:
مننژیت باکتریایی باعث بروز مشکلات ثانویه در مغز وسیستم عصبی می شود. اگر تشخیص ودرمان بیماری در نخستین مراحل آن صورت گیرد حدود ۹۰ درصد بهبود می یابند. تعداد اندکی دچار ضایعات دائمی در سیستم عصبی مانند از دست دادن شنوایی می شوند.
درمان :
آنتی بیوتیک ها قادر به درمان مننژیت ویروسی نیستند. در بیشتر موارد خود بخود در طول چند هفته بهبود می یابد.
- استراحت
- مصرف فراوان مایعات
- داروهای مسکن برای کاهش درد و تب
پیشگیری :
پیشگیری نه بطور صد در صد، اما تا حدی می تواند از ابتلا پیشگیری نماید. مهمترین اقدام برای پیشگیری، واکسیناسیون می باشد. ایمن سازی روتین علیه هموفیلوس آنفلوانزا و استرپتوکوک پنومونیه برای کودکان در سن ۲ ماهگی شروع می شود.
