بررسی علائم و نشانه های سندرم پیش از قاعدگی(PMS)

سندرم پیش از قاعدگی(PMS)

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) دارای نشانه های گسترده ای از جمله تغییرات خلقی، حساس شدن سینه ها، تغییر تمایلات غذایی، خستگی، تحریک پذیری و افسردگی است. تخمین زده شده است که ۳ نفر از هر ۴ زنی که پریود می شوند، سندرم قبل از قاعدگی را تجربه کرده اند.

نشانه ها به یک الگوی قابل پیش بینی باز می گردد. اما تغییرات جسمی و احساسی که در سندرم قبل از قاعدگی تجربه می کنید، ممکن است از لحاظ کمی به میزان قابل توجهی متفاوت باشد. با این حال، شما مجبور نیستید که اجازه دهید این مشکلات زندگی شما را کنترل کنند. درمان و اصلاح سبک زندگی می تواند به کاهش علائم و نشانه های سندرم پیش از قاعدگی کمک کند.

علائم سندرم پیش از قاعدگی:

لیست علائم و نشانه های احتمالی سندرم پیش از قاعدگی طولانی است، اما اکثر زنان فقط چند مورد از این مشکلات را تجربه می کنند.

علائم عاطفی و رفتاری:

• تنش یا اضطراب
• حالت افسردگی
• دوره ی گریه کردن زیاد
• نوسان خلقی و تحریک پذیری یا خشم
• تغییرات اشتها و میل به غذا
• مشکل در به خواب رفتن (بی خوابی)
• دوری از اجتماعی
• تمرکز ضعیف

علائم و نشانه های فیزیکی:

• درد مفاصل یا عضلانی
• سردرد
• خستگی
• افزایش وزن مرتبط با احتباس مایعات
• نفخ شکم
• حساس شدن سینه ها
• بروز آکنه
• یبوست یا اسهال
• کمردرد
• درد شکمی

برای برخی افراد، درد فیزیکی و استرس احساسی به اندازه کافی شدید است تا بر زندگی روزمره تاثیر بگذارد. صرف نظر از شدت علائم، نشانه ها و علائم معمولا در طی چهار روز بعد از شروع دوره قاعدگی برای اکثر زنان ناپدید می شوند. این علائم اغلب بین زنان متفاوت است و در طول زمان ممکن است علائم این سندرم تغییر کند. این علائم در دوران بارداری یا بعد از یائسگی رخ نمی دهد.

اما تعداد کمی از زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی هر ماه علائم افسردگی نسبتا شدید و احساس ناتوانی دارند. این فرم PMS به نام اختلال افسردگی قبل از قاعدگی (PMDD) نامیده می شود.در واقع PMDD یک فرم شدیدتر از PMS است که علائم روانی بیشتری دارد. PMDD بر زندگی ۳ تا ۸ درصد از زنان قبل از یائسگی تاثیر می گذارد. تجویز داروهای ضد افسردگی برای بازجذب سروتونین از اقدامات معمول برای این سندرم است.

علائم و نشانه های PMDD شامل افسردگی، نوسانات خلقی، خشم، اضطراب، احساس خستگی، دشواری در تمرکز، تحریک پذیری و تنش است.

چه وقت برای رفتن به دکتر اقدام کنیم؟

اگر شما قادر به مدیریت سندرم پیش از قاعدگی خود با تغییر سبک زندگی نیستید وعلائم PMS بر سلامتی و فعالیت های روزانه تاثیر می گذارد،به دکتر مراجعه کنید.    بر طبق اعلام موسسه ی ملی سلامت روان برای تعیین PMS در فرد باید این علائم حداقل ۳۰% در شش روز قبل از قاعدگی افزایش یابد و علاوه بر این این الگو حداقل در دو دوره ی متوالی تکرار شود.

علل سندرم پیش از قاعدگی و چند راهکار برای بهبود آن:

این که دقیقا چه چیزی باعث سندروم پیش از قاعدگی می شود ناشناخته است، اما عوامل متعددی می توانند به این وضعیت دامن بزنند:

سیکل تغییرات در هورمون ها: علائم و نشانه های سندرم پیش از قاعدگی با تغییرات هورمونی تغییر می کند و با حاملگی یا یائسگی ناپدید می شود.

تغییرات شیمیایی در مغز: نوسانات سروتونین، یک ماده شیمیایی مغزی (انتقال دهنده عصبی) که به نظر می رسد نقش مهمی در حالت های خلقی ایفا می کند، می تواند علائم PMS را ایجاد کند. مقدار کافی از سروتونین ممکن است به افسردگی قبل از قاعدگی، همچنین خستگی، تمایلات غذایی و مشکلات خواب کمک کند.

افسردگی: برخی از زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی شدید افسردگی ناشناخته ای دارند، گرچه افسردگی به تنهایی باعث ایجاد نشانه ها نمی شود.

استفاده از نمک، الکل و کافئین نیز ممکن است باعث ایجاد برخی از این علائم شود. کاهش مصرف نمک، کافئین و استرس و انجام تمرینات ورزشی معمولا برای کسانی که علائم خفیف دارند توصیه می شود.

مصرف مکمل های کلسیم و ویتامین D ممکن است در بهبود بعضی ازعلائم مفید باشد.

مصرف داروهایی نظیر ناپروکسن می تواند بر علائم فیزیکی این سندرم تاثیرگذار باشد.

زمانی که این اختلال جدی باشد ممکن است عوامل دیگری از قبیل کم خونی، کم کاری تیروئید و سو مصرف مواد نیز وجود داشته باشد.

داروهایی مانند سرترالین و فلوکستین را برای درمان PMS شدید استفاده می کنند. زنان مبتلا به PMS ممکن است نیاز باشد دارو را فقط در روزهایی که دچار سندرم هستند استفاده کنند.

منبع: mayoclinic

wikipedia