کم خونی؛ علائم ، علل ابتلا و راه های درمان کم خونی را بشناسید.

کم خونی به حالتی گفته می شود که تعداد سلول های قرمز خون از حد معمول کمتر باشد. بیماری کم خونی در زمره ی شایع ترین بیماری های خونی قرار می گیرد در نتیجه شناسایی علائم و آشنایی با راه های درمان کم خونی می تواند به شدت کمک کننده باشد .

علائم کم خونی

شایعترین علامت همه ی انواع کم خونی احساس خستگی و کمبود انرژی در طی روز می باشد .

سایر علائم رایج عبارتند از :

رنگ پریدگی و زردی پوست

ضربان قلب سریع یا نامنظم

تنگی نفس

درد قفسه سینه

سردرد

در موارد خفیف ممکن است علائم کم و یا وجود نداشته باشند .

برخی از انواع کم خونی ممکن است علائم خاصی داشته باشند :

کم خونی ایپلاستیک : تب، عفونت های مکرر و دانه های پوستی

کم خونی فقر آهن : کج خلقی ، اسهال، و زبان صاف

کم خونی همولیتیک : زردی، ادرار تیره رنگ، تب و درد شکمی

کم خونی سلول های داسی شکل : تورم دردناک پا و دست، خستگی و زردی پوست

 

کم خونی؛ علائم ، انواع ، علل ابتلا و راه های درمان کم خونی را بشناسید.

علل ابتلا به کم خونی

بدن برای زنده ماندن نیاز به گلبول قرمز دارد . آنها هموگلوبین – پروتئین پیچیده ای شامل مولکول های آهن – را حمل می کنند. این مولکول ها اکسیژن را از ریه به بقیه بدن منتقل می کنند . برخی از بیماری ها و شرایط می توانند موجب کاهش سطح گلبول های قرمز شوند . انواع مختلفی از کم خونی وجود دارد و هیچ دلیل خاص و واحدی برای آن وجود ندارد . گاهی اوقات دشوار است که علت دقیق آن مشخص شود . اما به طور کلی به ۳ دسته تقسیم می شوند :

  • کم خونی ناشی از خونریزی
  • کم خونی ناشی از کاهش تولید سلول های قرمز خون
  • کم خونی ناشی از تخریب گلبول های قرمز

 

درمان بیماری کم خونی چیست؟

طیف وسیعی از درمان ها برای کم خونی وجود دارد . تمامی روش خای درمان کم خونی قصد افزایش تعداد گلبول های قرمز را دارند که در نتیجه باعث افزایش میزان اکسیژن نیز می شود .

درمان کم خونی بستگی به نوع و علت کم خونی دارد .

کم خونی ناشی از کمبود آهن : مصرف مکمل های آهن یا تغییرات در رژیم غذایی . اگر شرایط ناشی از از دست رفتن خون باشد ، خونریزی باید ابتدا پیدا و متوقف شود .

کم خونی های ناشی از کمبود ویتامین : درمان شامل مکمل های غذایی و تزریق B-12 می باشد .

 

تالاسمی : درمان شامل مصرف مکمل اسید فولیک ، خارج کردن طحال و گاهی انتقال خون و پیوند مغز استخوان است .

کم خونی ناشی از بیماری های مزمن : این کم خونی مربوط به یک بیماری شدید و مزمن است . هیچ درمان خاصی وجود ندارد و تمرکز بر تشخیص آن بیماری و درمان سریع می باشد .

 

کم خونی ایپلاستیک: بیمار نیاز به تزریق خون دارد و یا پیوند مغز استخوان دریافت می کند. همچنین ممکن است مصرف آنتی بیوتیک ها، مکمل های اسید فولیک و انتقال خون نیز در درمان یان نوع از کم خونی مفید باشد. داروهای ضد سرطان معروف به Droxia یا Hydrea نیز گاهی برای این بیمارت تجویز می شود.

کم خونی همولیتیک : بیماران باید از مصرف دارو هایی که ممکن است این بیماری را بدتر کند اجتناب کنند . هم چنین ممکن است داروهای ضد التهاب و آنتی بیوتیک نیز برای آن ها تجویز شود .

 

بیماری کم خونی باید توسط پزشک و آزمایشات مخصوص تشخیص داده شود و سپس درمان مناسب برای شما در نظر گرفته شود .

هیچ یک از درمان ها را بدون مشورت پزشک آغاز نکنید . با دیدن نشانه های کم خونی به پزشک متخصص مراجعه کنید و از درمان سرخود به شدت اجتناب کنید .

منبع : medicalnewstoday

ارسال شده در تاریخ 18 فوریه 2018 توسط نسرین ولی خانی با موضوع درمان , سلامتی | 1,965 بازدید

کم خونی؛ علائم ، علل ابتلا و راه های درمان کم خونی را بشناسید.
5 از 100 رای

اطلاعات پزشکی

اخبار پزشکی یکی از مهمترین اطلاعاتی است که امروزه باید تا حدودی از آن برخوردار باشیم. برای این منظور ما به یک بانک اطلاعات پزشکی نیاز داریم، هدف از آن حفظ و ارتقاء تندرستی، درمان بیماری‌ها و بازتوانی آسیب‌ دیدگان است. که با شناخت بیماریها،تشخیص، درمان و جلوگیری از بروز آن‌ها به انجام می‌رسد. مجله پزشکی دانشی را در اختیار شما قرار میدهد که بر روی طیف وسیعی از رشته‌ها شامل از فیزیک و زیست‌شناسی تا علوم اجتماعی، مهندسی و علوم انسانی بنا شده‌است. امروزه هدف سایت پزشکی استفاده از فناوری‌های دانش‌ مبنا و استدلال قیاسی برای رسیدن به راه‌ حل مشکلات بالینی است. اکتشافات در باب ماهیت ژن‌ها و سلول‌ها دریچه‌ای برای تعریف فیزیولوژی بر مبنای سیستم‌های مولکولی فراهم کرده‌است. این بصیرت فیزیولوژیکی راه را برای درک بهتر فرایندهای پیچیده بیماری‌ها و رویکردهای نو درمانی فراهم کرده‌است. تلاش بشر برای درمان بیماری‌ها و آسیب‌ها از دوران پیش از باستان وجود داشته‌ است و در دوران باستان نیز در کنار مذهب و گاه به عنوان بخشی از آن وجود داشته‌ است. در یونان باستان پزشکانی چون بقراط اخبار پزشکی را به عنوان دانش و فنی مجزا مطرح کردند و بنیانگذاران راهی بودند که بعدها توسط پزشکانی همچون ابن‌سینا و رازی (رازی مسلمان نبوده و تنها به توحید اعتقاد داشته یعنی موحد بوده؛ اما به اشتباه عنوان می‌شود که وی مسلمان بوده‌است) طی شد. در رنسانس با بهره‌ گیری از اطلاعات پزشکی عمومی  و اطلاعات پزشکی روز پیشرفت‌ های قابل توجهی کرد. از قرن ۱۹ آنچه به عنوان پزشکی مدرن شناخته می‌شود بنیان گذاشته شد. در اواخر قرن بیستم و دوران معاصر دانش ژنتیک رویکرد نسبت به درمان و بیماری‌ها را دچار تحولی جدی کرد به‌طوری‌ که ژنتیک پزشکی را دارای نقشی متحول‌ کننده برای پزشکی از درمان محور بودن به حفظ سلامتی دانسته‌اند. اهمیت سلامتی در بهره‌وری اجتماع و کیفیت زندگی منجر به تأسیس موسسات و قوانین شده‌است تا مسایلی همچون تحصیل و مجوزدهی به پزشکان تا نحوه استفاده از بودجه‌های درمانی در کشورها قانونمند و تنظیم شوند؛ لذا سازمان‌های پزشکی در کشورهای مختلف برای سازمان دهی و قانونمندسازی فعالیت‌های پزشکی تأسیس شده‌اند. در سایت پزشکی، پزشکان با استفاده از قضاوت بالینی، بیمار را جهت تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری ارزیابی می‌کنند. در عملکرد بالینی معمولاً مراحل شرح حال، معاینه فیزیکی، تهیه فهرست مشکلات، مشخص کردن تشخیص‌های افتراقی، بررسی‌ها (شامل آزمایش و تصویربرداری و …)، رسیدن به تشخیص و در آخر درمان انجام می‌شود. امروزه پیشرفت‌های روزمره علم و گسترش قابل توجه دامنه دانش پزشکی و شناخت بشر از بیماری‌ها منجر به تخصصی شدن پزشکی و تقسیم آن به رشته‌های مختلف شده‌است. با این حال کما کان ارائه خدمات پزشکی در بیشتر جوامع از سطح مراقبت‌های اولیه بهداشتی، با تمرکز روی اطلاعات پزشکی و سلامت و پزشکان خانواده شروع می‌شود و بسته به نیاز در سیستم ارجاع بیماران به سطوح دوم و سوم که خدمات پزشکی تخصصی‌تر را ارائه می‌دهند ارجاع می‌شوند. مجله پزشکی مدرن با انتقاداتی هم مواجه است از جمله عدم دسترسی مناطق محروم و طبقه کم درآمد بعضی جوامع به خدمات پزشکی گران‌قیمت که در این راه سازمان‌هایی همچون سازمان جهانی بهداشت با تعیین سیاست‌های جهانی و ایجاد مسئولیت در کشورها و سیاستمداران نسبت به سلامتی سعی در رفع این نقیصه را دارند.

©یک دکتر / بازنشر مطالب تنها با کسب اجازه کتبی و پرداخت هزینه بابت هر مطلب و همچنین ذکر منبع و لینک مستقیم به همان مطلب مجاز است