بیماری سلیاک ؛ آیا درمانی برای این بیماری گوارشی وجود دارد؟

بیماری سلیاک نوعی بیماری است که فرد مبتلا به آن دچار نوعی سندرم و واکنش به پروتئین گلوتن در گندم و جو می شود. در این حالت بیمار به محض خوردن نان و یا غلات دچار مشکلات شدید روده کوچک خواهد شد.

به خاطر آسیبی که روده کوچک به خود وارد می کند، این بیماری از جمله بیماری های خود ایمنی به شمار می رود.

بیماری سلیاک یک اختلال خودایمنی روده باریک است که مبتلایان در صورتی که پروتئینی از دسته گلوتن (gliadin) راکه در برخی از غلات مانند گندم، جوو چاودار وجود دارد، مصرف کنند، دچارعلایم گوارشی می شوند.

بیماری سلیاک ( Coeliac disease) از بیماریهای شایع برای تمام سنین است و علائم آن فقط در سنین کودکی بروز نمی کند و اشکال خاموش و مخفی آن ممکن است در مقاطع مختلف زندگی خود را نشان دهد.

گلوتن چیست و چگونه باعث مشکلات می شود؟

گلوتن پروتئینی است که به طور طبیعی در گندم و جو وجود دارد و باعث کش آمدن خمیر و نرم شدن بافت نان و طعم و مزه و ارزش پروتئینی بالای نان و خواص منحصر به فرد آن می شود.

به دلیل ارزانتر بودن آرد نسبت به سایر غلات به بسیاری از مواد غذایی که به صورت آماده در بازار وجود دارند گلوتن افزوده می شود.

گلوتن پس از مصرف به صورت خوراکی و جذب در پرزهای روده باریک، به عنوان یک تحریک کننده سیستم ایمنی در مخاط روده و سایر ارگان های مبتلا عمل کرده، سلولهای دفاعی را به این نواحی کشانده و یک واکنش التهابی ایجاد می کند که به مرور زمان و در اثر تماس مکرر، این التهاب مزمن منجر به تخریب پرزهای روده و یا ارگان های مبتلا می شود.

علت بیماری سلیاک

سلیاک یک بیماری چند فاکتوری است و باید چندین عامل وجود داشته باشند تا بیماری بروز کند. ژن های مستعد کننده بیماری (ژن های DQ2 و DQ8) ،مصرف مواد غذایی حاوی گلوتن، زمان شروع غذاهای کمکی حاوی گلوتن در دوران شیرخوارگی از عواملی است که فرد را مبتلا می سازد.

حقیقات نشان داده است که اگر غذاهای کمکی حاوی گلوتن زود شروع شوند(مثلا از سن چهارماهگی) و شیرمادر نیز قطع شود خطر ابتلا به سلیاک بسیار افزایش می یابد همچنین بعضی عفونت های روده ای ویروسی در دوران شیرخوارگی، برخی از توکسین های غذایی و عادات غذایی نیز ممکن است در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشند.

نشانه های بیماری سلیاک

برخی از افراد ممکن است باوجود ابتلا به بیماری، در ظاهر هیچ گونه علامت اختصاصی نداشته باشند ولی وقتی به هر دلیل، بیماری تشخیص داده شده و تحت درمان قرار می گیرند فرد به طور واضح احساس بهبودی در وضعیت سلامت عمومی خود پیدا می کند.

بیماری سلیاک دارای طیف وسیعی از علائم غیراختصاصی مشتمل بر علائم گوارشی و غیرگوارشی است که شایع ترین علائم گوارشی شامل دل درد، اسهال، نفخ شکم، بی اشتهایی، مدفوع حجیم، بدبو و چسنده، دفع گاز زیاد، استفراغ و گاه یبوست است.

علائم غیرگوارشی طیف وسیعی از اختلالات سیستم های مختلف بدن را شامل می شود که ناشی از سوء جذب مواد غذایی است از جمله کم خونی ناشی از کمبود آهن یا کمبود اسید فولیک که به درمانهای کم خونی پاسخ نمی دهد کمبود ویتامین ب ۱۲، کمبود کلسیم و ویتامین D و پوکی استخوان ناشی از آن، خستگی زودرس، کاهش وزن، خشکی پوست و اختلال حافظه ناشی از کبود ویتامین ها و سایر مواد مغذی می شود.

 

چگونگی تشخیص بیماری سلیاک

در بیماران مشکوک ابتدا تست خونی برای اندازه گیری آنتی بادی های اختصاصی سلیاک انجام و در صورت مثبت شدن آزمایش خون (TTG)، آندوسکوپی و نمونه برداری از ابتدای روده باریک انجام می شود.

اگر تغییرات مربوط به سلیاک ( از بین رفتن پرزهای مخاطی و افزایش سلولهای دفاعی در دیواره روده) مشاهده شد بیماری به صورت قطعی تشخیص داده شده و بیمار تحت درمان قرار می گیرد.

علاوه بر کسانی که دارای علامت هستند، افراد با زمینه ژنتیکی، بیماری در فامیل درجه یک و همچنین تمامی بیماران مبتلا به بیماری هایی که همراهی زیادی با سلیاک دارند خصوصا کودکان مبتلا به نارسایی رشد و یا بیماری دیابت، بیماران مبتلا به بیماری های تیروئید، بیماری های خود ایمن کبد و سایر اختلالاتی که در بالا به آنها اشاره شد باید از نظر سلیاک بررسی شوند.

درمان بیماری سلیاک

در حال حاضر تنها راه درمان رعایت رژیم غذایی فاقد گلوتن برای تمام عمر است که البته رعایت رژیم باید با دقت و حساسیت زیادی و تحت نظر مشاور تغذیه صورت گیرد.

منبع: webmd